Liber, Caput
1 I, VI | abscidendus est, uelut totius arboris inimicus. Sterilitas et
2 I, XXXVII| fabricentur uel ligno cauatae arboris aut tabulis more cuparum.
3 I, XXXVII| potest, resecando trunco arboris aut uitis interseri, acus,
4 II, XV | sectari, aliquos ex his sine arboris iniuria detractos uicino
5 II, XV | tolluntur. Sed in hoc genere arboris nihil utilius est quam seminarium
6 II, XV | scrobibus delectatur pro arboris magnitudine et desiderat
7 III, X | subiecta arbori inceremento arboris obprimetur. Caueis etiam
8 III, X | corbicula ipsa ex aliqua arboris parte suspenditur et uiua
9 III, X | inplere, ibique obruetur circa arboris maritandae radices. Hoc
10 III, XIII | materiam semper ad cacumen arboris dirigentes. Sed qui fructum
11 III, XIII | roscido et nebuloso rami arboris uitiferae in orientem et
12 III, XVII | delectat strictum primo sectae arboris truncum uinculis artioribus
13 III, XVII | nouo nati, ab orientali arboris parte decisi, crassitudine
14 III, XVII | conuenientem soliditati arboris inferendae sic in medio
15 III, XVII | surculi undique cortici arboris reddatur aequalis. Sed in
16 III, XVIII | re proueniet, ut ex unius arboris radicibus numerosa planta
17 III, XXV | mensura discernat. Genus hoc arboris, ut proficiat, frequenti
18 III, XXV | quercu. [5] Vermes eius arboris et nati necantur et nasci
19 III, XXV | pici liquidae mixta trunco arboris adlini uel ablaqueatae arbori
20 III, XXV | custodiet a uitiis, sed arboris longae derogabit aetati. [
21 IIII, VIII | perforabis. Tunc duos frugiferae arboris ab australi parte ramos
22 IIII, VIIII | furtiua proueniet. Sub fici arboris umbra libentius adquiescit.
23 IIII, X | cum uino tritum per summa arboris cacumina oportet infundi
24 IIII, X | bis rigabis in mense uel arboris florentis truncum plumbeo
25 IIII, X | crepant poma, lapidem in media arboris radice subponis uel squillam
26 IIII, X | antequam germinet, trunco arboris adlinatur. Inseri posse
27 IIII, X | perfundendi, sed parcius propter arboris noxam, uel aqua decocti
28 IIII, X | arietina cornua circa radices arboris obruuntur: uel truncus arboris,
29 IIII, X | arboris obruuntur: uel truncus arboris, quo loco turget, scarificandus
30 IIII, X | cuneum figunt uel securi arboris corium saepe proscindunt.
31 IIII, X | tantum cacumen, quod ex arboris medietate procedit. [31]
32 V, VII | recipietur. Si uero in cauae arboris ramo fuerit, acutissima
33 VII, V | relinques. Ramos superiores eius arboris secabis ac stirpes ac uiginti
34 VII, V | externi seminis gemmam mire in arboris alienae membra transisse. ~ ~~
35 VIII, III | qua uitiosa reppereris, ut arboris sucum uertamus ad meliorum
36 VIIII, VIII | aliquo uicinae stirpis aut arboris praenotabis. Nam constat
37 XI, XII | nascentur. [5] Ego sic huius arboris facilitatem probaui, ut
38 XI, XII | uel uini fecibus truncum arboris florentis adlinere. Si aestu
39 XI, XII | solis occasum radicibus arboris iubeamus influere sic, ne
40 XI, XII | herbam symfoniacam circa arboris truncum torquebimus in coronam
41 XII, IIII | contigerit, agendum prius toto arboris corpore ab inferiore parte
42 XII, VII | extinguet, sed modestius propter arboris noxam, ne idem faciat remedium,
|