Liber, Caput

 1       I,  VI     |       supersunt, hieme rigent, aestate feruescunt. Idcirco satis
 2       I,  VII    | occidente et siccari consueuit aestate, propter pestilentiam uel
 3       I,  VIII   |    inlustretur et calores eius aestate non sentiat. ~ ~~
 4       I,  XVI    |        quam colimus, de morbis aestate suspecta est. Cui si fons
 5       I,  XXV    |        nihil expetunt, nisi ut aestate, qua sola maxime pinguescunt,
 6       I,  XXXIIII|   partes et hieme ad meridiem, aestate ad septemtrionem spatia
 7       I,  XXXVII |      quae et hieme gelantur et aestate feruescunt. [7] (2) Sed
 8      II,  XIII   |     uineas ferunt refrigeratis aestate radicibus et umore detento.
 9      II,  XIII   |       et umoris tenax, radices aestate sitire non patitur. Item
10     III,  XXIIII |         quamuis possit et tota aestate seminari. Amat agrum putrem,
11     III,  XXV    |       durat, sed prima acescit aestate. Acetum sic fit de piris.
12    IIII,  VIIII  |  aliqui serunt, quibus utantur aestate. Nunc melones serendi rarius. [
13    IIII,  XI     |       maritima et aprica loca, aestate opaca paremus ac frigida,
14    IIII,  XIII   |   frigida et opaca prouideamus aestate nec adeo mollibus locis
15       V,  III    | secunda satione, quibus utamur aestate, et cucurbitas et mentam
16       V,  IIII   | lapidum cumulus adgeratur, qui aestate debet auferri. [3] Si arbor
17      VI,  XII    |     creta uel rubrica. Nam qui aestate fiunt, celeritate feruoris
18       X,  XIII   |     sponte persequitur, floret aestate. [3] Sub occasu uergiliarum
19      XI,  V      |     superuacuae, quas produxit aestate: quae si conualuerint, inferiores