Liber, Caput

 1       I,  XXIII |      auiaria facienda sunt, quia stercus auium maxime necessarium
 2       I,  XXXIII|     spinarum semina, putrefiant. Stercus asinorum primum est, maxime
 3       I,  XXXIII|          excepto palustrium. [2] Stercus, quod anno requieuerit,
 4       I,  XXXVII|         creduntur non fugere, si stercus primogeniti uituli adlinamus
 5      II,  XV    |          si circa radice suillum stercus adfundas. [12] Amygdala
 6     III,  VIIII |       transire non possunt, nisi stercus adiuuerit. Harum duo genera
 7     III,  XVIII |          defuerint, misceatur et stercus. Si clausus locus est, modice
 8     III,  XXV   |          magis prata conueniunt. Stercus tantum non exigunt quidem,
 9     III,  XXV   |          Quae rasa sunt, bubulum stercus obducat. [16] Si spissa
10    IIII,  VIIII |          hiemem sfongeis adicies stercus et cinerem. [13] Hoc mense
11    IIII,  X     |         ad radices, cui nonnulli stercus miscent asininum atque porcinum.
12    IIII,  X     |         ut utrumque caput taleae stercus obducat. Sunt eius incrementa
13    IIII,  X     |        Per autumnum proderit, si stercus admoueas, praecipue de auiariis.
14   VIIII,  II    | fruticarit, euertitur et optimum stercus praebet in uineis, quia
15       X,  III   |          Vbi hoc fit, columbinum stercus aut cupressi folia oportet
16       X,  XIII  |          et luna decrescente his stercus inferre. Hoc mense ultimo
17     XII,  VII   |          Nunc iam contra pruinas stercus ingeratur persico uel feces
18     XII,  VII   |   largitatem. Terrae tamen aeque stercus admiscent facientes straturam