Liber, Caput

 1       I,  IIII |         sumat, sed sit perspicui coloris neque ullo aut sapore aut
 2       I,  V    |       crate sufficiens aut mixti coloris, quae etsi rara sit, tamen
 3       I,  V    |         haec signa cognosces. Si coloris et corporis rari aliquatenus
 4       I,  XXVII|       praecipue nigrae aut flaui coloris, albae uitentur. Vinaciae
 5     III,  XXI  |      medios flosculos esse aurei coloris, quos rosae ferunt, sed
 6     III,  XXV  |    dimittunt saporis iucundi sed coloris albiduli. Contra hoc illud
 7    IIII,  XI   |     denso ac breui, rubei maxime coloris aut fusci. [3] Melius autem
 8    IIII,  XIII | praecipue legamus clari et unius coloris: ceteri uero despiciendi,
 9    IIII,  XIII |       magnitudo meritorum culpam coloris excuset. [4] Eadem in equabus
10    IIII,  XIIII|          nigri uel murini maxime coloris aut rubei: qui tamen, si
11     VII,  VII  |        grandibus pennis, pulchri coloris et nitidi, leues sine pilo,
12    VIII,  IIII |          albo plerumque nascitur coloris alterius: de fuscis numquam,
13      XI,  XIIII|      uino, sed splendorem quoque coloris adferre. Oportet autem nona
14      XI,  XIIII|        ei unamquamque formam sui coloris possint inponere, ut ex
15     XIV        |           gaudet et externi dona coloris amat.~~~~ ~~~~ ~~~~~~ ~~~~ ~~~~ ~~~~~~