III. De hortis.

Hoc etiam mense ultimo et prope uere transacto brassicam serere possumus, quae cauli seruiet, quia cymae tempus amisit. Nunc apium bene seritur locis calidis et frigidis terra, quali uolueris, dummodo ubi umor adsiduus est, quamuis nasci, si necesse fuerit, et in siccitate non deneget: et prope omnibus mensibus a primo uere ad autumnum seratur extremum. [2] Ex ipsius genere est hipposelinon, durius tamen et austerius, et heleoselinon molli folio et caule tenero, quod nascitur in lacunis, et petroselinon maxime locis asperis. Haec omnia genera possunt habere diligentes. Apios maiores facies, si semen, quantum tribus digitis conprehendi potest, linteolo clauseris rariore et breui fossa obrueris. Ita omnium seminum germen capitis unius soliditate nectetur. Crispi fiunt, si semina ante tundantur uel si super areas nascentes aliqua pondera uolutentur aut pedibus proculcentur enata. Apii semina uetustiora citius nascuntur, quae nouella sunt, serius. [3] Hoc mense atriplicem seremus, si rigare poterimus, et iulio uel ceteris usque ad autumnum mensibus. Amat adsiduo umore satiari. Semen statim, cum spargitur, obruendum est, herbae ei subinde uellantur. Transferri etsi necessarium non est, cum bene seritur, tamen potest melius adolescere, si spatio rariore pangatur et iuuetur suco laetaminis et umoris. Ferro tamen semper est recidendum, quia ita pullulare non cessat. Nunc ocimum seritar. [4] Cito nasci dicitur, si statim, cum seueris, aqua calida perfundas. Rem miram de ocimo Martialis adfirmat, quod modo purpureos modo albos flores modo russeos pariat et, si ex eo semine frequenter seratur, modo in serpillum modo in sisymbrium mutetur. [5] Hoc etiam mense melones et cucumeres seruntur et porrus et in primordio capparis et serpillum et colocasei plantaria ponemus et lactucas et betas et cepullas et coriandrum seremus et intyba secunda satione, quibus utamur aestate, et cucurbitas et mentam radice uel planta.