IIII. De pomis.

     ZIZYFA. Locis calidis aprili mense zizyfum conseremus, frigidis uero maio uel iunio. Amat loca calida, aprica. Seritur ossibus et stipite et planta. Crescit tardissime. Sed si plantam ponas, martio magis terra molli, si ossibus seras, in scrobe palmari, ita ut terna grana per scrobem cacuminibus ponantur inuersis. Quibus in imo et in summo adfundatur laetamen et cinis et herbis adnaseentibus manu planta liberetur erumpens. [2] Cum pollicis soliditati similis fuerit, transferatur in locum pastinatum uel in scrobem. Terram diligit non nimis laetam, sed proximam tenui atque ieiunae. Per hiemem prodest illi, ut circa codicem lapidum cumulus adgeratur, qui aestate debet auferri. [3] Si arbor haec tristis est, ferrea strigili subrasa hilarior fiet uel si fimum bubulum radicibus modice et frequenter adfundas. Zizyfa collecta matura in longo uase fictili seruantur oblito et loco sicciore conposito: uel recens lecta poma, si guttis uini ueteris perfundas, efficitur, ne ea rugarum deformet adtractio. Seruantur etiam decisa cum ramis suis aut sua fronde inuoluta atque suspensa.
     [4] DE POMIS ALIORVM MENSVM. Hoc etiam mense locis temperatis mala granata ponuntur ea ratione, qua dictum est, et inseruntur. Nunc circa calendas maias persicus inoculari potest, quo more inplastratur ficus, sicut diximus, cum de insitione loqueremur. Hoc mense calidis locis citri arbor inseritur, sicut supra memoraui. Nunc locis frigidis fici plantaria disponemus seruantes eam, quae supra dicta est, disciplinam. [5] Nunc etiam ficum debemus inserere in ligno uel sub cortice, sicut ante praecepi, et eam locis siccis inoculare. Nunc palmarum planta, quam cefalonem uocamus, locis apricis et calidis est ponenda. Hoc mense sorbum poterimus inserere in se, in cydoneo, in spina alba.