VIIII. De puteis.

Sed in fodiendis puteis cauendum est fossorum periculum, quoniam plerumque terra sulfur, alumen, bitumen educit, quorum spiritus mixti anhelitum pestis exhalant et occupatis statim naribus extorquent animas, nisi quis fugae sibi uelocitate succurrat. Prius ergo quam descendatur ad intima, in eis locis lucernam pones accensam. Quae si extincta non fuerit, periculum non timebis: si uero extinguetur, cauendus est locus, quem spiritus mortirer occupauit. [2] Quod si alio loco aqua non potest inueniri, dextera laeuaque puteos fodiemus usque ad aquae ipsius libramentum et ab his foramina. Hincinde patefacta uelut nares intro agemus, qua nocens spiritus euaporet: quo facto latera puteorum structura suscipiat. Fodiendus est autem puteus latitudine octo pedum quoquouersum, ut binos pedes structura concludat: quae structura uectibus ligneis subinde denseatur et structa sit lapide toficio uel silice. [3] Si aqua limosa fuerit, salis admixtione corrigetur. Sed dum fodiatur puteus, si terra non stabit uitio generis dissoluti aut umore laxabitur, tabulas obicies directas undique et eas transuersis uectibus sustinebis, ne fodientes ruina concludat.