X. De pratis nouellis formandis uel ueteribus excolendis.

Nunc prata, si libuerit, possumus nouella formare. Si eligendi facultas est, locum pinguem, roscidum, planum, leuiter inclinatum uel huiusmodi uallem deputabimus, ubi umor nec statim praecipitari cogitur nec diu debet haerere. [2] Potest quidem et soluto et gracili solo prati forma, si rigetur, inponi. Extirpandus est itaque locus hoc tempore et liberandus inpedimentis omnibus uel herbis latioribus et solidis atque uirgultis. Deinde cum frequenter exercitus fuerit ac multa aratione resolutus, summotis lapidibus et glebis ubique confractis stercoretur luna crescente recenti laetamine. [3] Ab ungulis iumentorum summa intentione seruetur intactus, praecipue quotiens umescit, ne inaequale solum reddant mollibus locis inpressa uestigia. Sed si prata uetera muscus obduxerit, abradendus est et scalptis eisdem locis feni spargenda sunt semina et, quod ad necandum muscum prodest, cinis saepius ingerendus. [4] Quod si sterilis factus est locus carie, incuria, uetustate, exaretur ac de nouo rursus aequetur. Nam prata sterilia plerumque arare conueniet. Sed in nouo prato rapa conserere possumus, quorum messe finita cetera, quae dicta sunt, exequemur. Viciam tamen feni seminibus mixtam post haec spargemus. Rigari uero, antequam durum solum fecerit, non debebit, ne eius cratem minus solidam uis interflui corrumpat umoris.