VII. De agri electione uel situ.

In eligendo agro uel emendo considerare debebis, ne bonum naturalis fecunditatis colentium deprauarit inertia et in degeneres surculos uber soli feracis expenderit: quod quamuis emendari possit insitione meliorem, tamen harum rerum sine culpa melior usus est quam cum spe corrigendi serus euentus. [2] In seminibus ergo frumentorum praesens emendatio potest esse. In uinetis maxime considerandum atque uitandum est, quod plerique fecerunt studendo famae tantum et latitudini pastinorum semina uitium statuentes uel sterilia uel saporis indigni: quod grandi tibi labore constabit, ut corrigas, si agrum conpares uitiis talibus occupatum. [3] Positio ipsius agri, qui eligendus est, ea sit. In frigidis prouinciis orienti aut meridiano lateri ager esse debet obpositus, ne alicuius magni montis obiectu his duabus partibus exclusis algore rigescat aut per partem septemtrionis remoto aut per occidentis in uesperam sole dilato. In calidis uero prouinciis pars potius septemtrionis optanda est, quae et utilitati et uoluptati et saluti aequa bonitate respondeat. [4] Si uicinus est fluuius, ubi statuimus fabricae sedem parare, eius debemus explorare naturam, quia plerumque, quod exhalat, inimicum est, a quo, si talis sit, conueniet refugere conditorem. Palus tamen omni modo uitanda est, praecipue quae ab austro est uel occidente et siccari consueuit aestate, propter pestilentiam uel animalia inimica, quae generat.