XXI. De rosis, liliis, croco, uiolis conserendis.

Hoc mense rosaria conseremus, quae sulco breuissimo aut scrobibus ponenda sunt uel uirgultis uel etiam semine. Semina autem rosarum non putemus medios flosculos esse aurei coloris, quos rosae ferunt, sed bacas nutriunt, quas in breuissimi piri similitudinem plenas seminibus suis post uindemiam reddunt maturas, quarum tamen maturitas ex colore fusco et mollitie poterit aestimari. [2] Si qua etiam sunt antiqua rosaria, hoc tempore circumfodiuntur sarculis uel dolabris et ariditas uniuersa reciditur, nunc et quae rara sunt, possunt ducta uirgarum propagine reparari. Si rosam temperius habere uolueris, duobus palmis ab ea gyrum fodies et aqua calida bis rigabis in die. [3] Nunc et liliorum bulbos ponemus uel lilia ante habita sariemus summa diligentia, ne oculos circa radicem nascentes et minores bulbulos sauciemus, qui a matre subtracti atque in alios digesti ordines noua lilieta formabunt. Item uiolarum plantae et croci bulbi serendi sunt uel subtiliter, si fuerant ante, fodiendi.