XXVIIII. De fasianis.

In fasianis nutriendis hoc seruandum est, ut nouelli ad creandos fetus parentur, id est, qui anno superiore sunt editi: ueteres enim fecundi esse non possunt. Ineunt feminas mense martio uel aprili. Duabus unus masculus sufficit, quia ceteras auues salacitate non aequat. Semel in anno fetus creabunt. [2] Viginti fere ouis pariendi ordo concluditur. Gallinae his melius incubabunt, ita ut quindecim fasianina oua nutrix una cooperiat: cetera sui generis subponantur. In subponendo de luna et diebus, quae sunt in aliis dicta, seruemus. Tricesimus dies maturos pullos in lumen emittet. Sed per quindecim dies discocto ac refrigerato leuiter hordei farre pascentur, cui uini imber aspergitur. Post triticum fractum praebebis et locustas et oua formicae. Sane ab aquae prohibeantur accessu, ne eos pituita concludat. [3] Quod si pituitam patientur fasiani, allio cum pice liquida trito rostra eorum debebis adsiduus perfricare uel uitium, sicut gallinis fieri consueuit, auferre. [4] Saginandi haec ratio est, ut unius modii triticea farina in breuissimas offulas redacta clauso fasiano per triginta dies ministrata sufficiat: uel si hordeaceam farinam praebere uolueris, unius et semissis modii farinaper praedictos dies saginam replebit. Obseruandum sane est, ut offulae ipsae oleo leuigentur asperso et ita inserantur faucibus, ne sub infima linguae parte mergantur: quod si euenerit, statim peribunt. Illud quoque magnopere curemus, ut praebeantur noua alimenta digestis, quia eos facillimae onus cibi haerentis extinguit.