Liber, Caput
1 Prae, Pr| reuerentissimus Occidentalium Saxonum episcopus, qui nunc usque superest,
2 1, 13 | Celestino primus mittitur episcopus. Anno autem regni eius XXIII,
3 1, 21 | tunc Treuiris ordinatus episcopus, gentibus primae Germaniae
4 1, 27 | fieri portiones et qualiter episcopus agere in ecclesia debeat? ~
5 1, 27 | aliorum episcoporum praesentia episcopus ordinari? ~Respondit Gregorius:
6 1, 27 | ecclesia, in qua adhuc solus tu episcopus inueniris, ordinare episcopum
7 1, 27 | temporibus pallium Arelatensis episcopus accepit, quem nos priuare
8 1, 29 | quatinus Lundoniensis ciuitatis episcopus semper in posterum a synodo
9 1, 32 | regi Anglorum Gregorius episcopus. ~Propter hoc omnipotens
10 1, 32 | frater noster Augustinus episcopus in monasterii regula edoctus,
11 2, 1 | apostolicae sedis quondam episcopus, uir magnae gloriae in Christo
12 2, 1 | Siquidem Eutycius eiusdem urbis episcopus dogmatizabat corpus nostrum
13 2, 4 | conuersatione didicimus. Nam Daganus episcopus ad nos ueniens, non solum
14 2, 4 | uenit Mellitus Lundoniae episcopus Romam, de necessariis ecclesiae
15 2, 6 | quia suae causa salutis episcopus ab apostolo Christi tanta
16 2, 7 | Mellitus, qui erat Lundoniae episcopus, sedem Doruuernensis ecclesiae
17 2, 7 | flamma dilataret, confidens episcopus in diuinum, ubi humanum
18 2, 7 | perlatus obsequentum manibus episcopus coepit orando periculum
19 2, 8 | erat Hrofensis ecclesiae episcopus. Illi autem ecclesiae Romanum
20 2, 9 | dispositum fuerat, ordinatur episcopus uir Deo dilectus Paulinus,
21 2, 9 | Ordinatus est autem Paulinus episcopus a Iusto archiepiscopo, sub
22 2, 9 | nata sibi filia, e contra episcopus gratias coepit agere Domino
23 2, 10 | regi Anglorum, Bonifatius episcopus seruus seruorum Dei. ~Licet
24 2, 11 | Aedilbergae reginae, Bonifatius episcopus seruus seruorum Dei. ~Redemptoris
25 2, 15 | gloriosissime fauit Felix episcopus, qui de Burgundiorum partibus,
26 2, 17 | Aeduino regi Anglorum Honorius episcopus seruus seruorum Dei salutem. ~
27 3, 3 | uenerant. Monachus ipse episcopus Aedan, utpote de insula,
28 3, 4 | doctoris illius, qui non episcopus, sed presbyter extitit et
29 3, 7 | Lundoniae ciuitatis, eiusque episcopus usque ad uitae suae terminum
30 3, 7 | si uellet, ordinaretur episcopus; dicens, quod ipse eum dignum
31 3, 11 | et Alduini, quorum prior episcopus in Lindissi prouincia, secundus
32 3, 14 | Eburacensis, sed tunc Hrofensis episcopus ciuitatis, transiuit ad
33 3, 14 | possidendum elegi?’ Cui statim episcopus: ‘Quid loqueris,’ inquit, ‘
34 3, 14 | intrabant ad prandendum. Et episcopus quidem residebat in suo
35 3, 14 | Dei tribuas.’ Quod uidens episcopus, multum pertimuit, ac statim
36 3, 14 | reciperet, coepit e contra episcopus tristis usque ad lacrimarum
37 3, 21 | praefatis IIII sacerdotibus episcopus Mediterraneorum Anglorum
38 3, 22 | inlicitum coniugium; quod cum episcopus prohibere et corrigere non
39 3, 22 | reatus postulans. Nam et episcopus pariter desiluit; sederat
40 3, 23 | reconditum. ~Dedit autem episcopus regendum post se monasterium
41 3, 23 | fratri suo Ceadda, qui postea episcopus factus est, ut in sequentibus
42 3, 24 | Mediterraneorum Anglorum, factus est episcopus Diuma, ut supra diximus,
43 3, 25 | Petri dedicauit. Sed et episcopus loci ipsius Eadberct ablata
44 3, 25 | Agilberctus Occidentalium Saxonum episcopus, cuius supra meminimus,
45 3, 25 | qua erat etiam uenerabilis episcopus Cedd, iamdudum ordinatus
46 3, 26 | eruditus, atque ordinatus episcopus, habens iuxta morem prouinciae
47 3, 26 | ecclesiae Lindisfarnensi episcopus factus est. Abiens autem
48 3, 27 | instructus patriam rediit, atque episcopus in prouincia Lindissi factus,
49 3, 28 | Parisiacae ciuitatis factus erat episcopus; et consecratus est magno
50 3, 28 | Eburacensis ecclesiae ordinaretur episcopus. Erat autem presbyter uocabulo
51 3, 28 | Occidentalium Saxonum, ubi erat Uini episcopus; et ab illo est uir praefatus
52 3, 28 | Brittania canonice ordinatus episcopus. Consecratus ergo in episcopum
53 3, 28 | quoque Brittaniam Uilfrid iam episcopus factus et ipse perplura
54 4, 1 | pestilentiae, quo et Colman episcopus unanima catholicorum intentione
55 4, 1 | ecclesiae Doruuernensis episcopus obiit pridie Iduum Iuliarum;
56 4, 1 | corporeae infirmitatis, ne episcopus fieri posset, obstitit.
57 4, 1 | indutias, si forte alium, qui episcopus ordinaretur, ex tempore
58 4, 1 | Hadrianus pontifici, ut episcopus ordinaretur, obtinuit; his
59 4, 2 | Deusdedit Doruuernensi ecclesiae episcopus quaerebatur, ordinabatur,
60 4, 3 | postulauit a rege Osuio, ut illis episcopus Ceadda daretur, qui tunc
61 4, 3 | ut dicere coeperam, et episcopus solus in oratorio loci lectioni
62 4, 3 | usque oratorii, in quo erat episcopus, perueniret; quod ingressa,
63 4, 3 | animo scrutaretur, aperuit episcopus fenestram oratorii, et sonitum
64 4, 4 | Colmanus, qui de Scottia erat episcopus, relinquens Brittaniam,
65 4, 5 | Doruuernensis ecclesiae episcopus, et consacerdos ac frater
66 4, 5 | Bisi, Orientalium Anglorum episcopus; quibus etiam frater et
67 4, 5 | Nordanhymbrorum gentis episcopus, per proprios legatarios
68 4, 5 | consacerdotes nostri, Putta, episcopus castelli Cantuariorum, quod
69 4, 5 | Hrofescœstir, Leutherius, episcopus Occidentalium Saxonum, Uynfrid,
70 4, 5 | Occidentalium Saxonum, Uynfrid, episcopus prouinciae Merciorum. Cumque
71 4, 5 | menses VII tenuit. Bisi autem episcopus Orientalium Anglorum, qui
72 4, 5 | episcopatus sui annos defuncto, episcopus ipse pro eo, Theodoro ordinante,
73 4, 6 | medellam. ~Hic sane priusquam episcopus factus esset, duo praeclara
74 4, 11 | plures eo moriente quam ipse episcopus et duo sui ministri adessent.
75 4, 11 | ministri adessent. Quod dum episcopus libentissime se facturum
76 4, 12 | regnante idem Leutherius episcopus factus est, acceperunt subreguli
77 4, 12 | Hrofi, in qua erat Putta episcopus, quamuis eo tempore absens,
78 4, 12 | Uulfhere, obtinuerat, ordinatur episcopus. Et hunc primum eadem prouincia
79 4, 12 | Mediterraneorum Anglorum simul episcopus fuit; unde et expulsus de
80 4, 13 | Occidentalium Saxonum. Itaque episcopus, concedente, immo multum
81 4, 13 | Euangelizans autem genti episcopus Uilfrid, non solum eam ab
82 4, 13 | ergo locum cum accepisset episcopus Uilfrid, fundauit ibi monasterium,
83 4, 16 | Occidentalium Saxonum est episcopus, accepit. ~Sita est autem
84 4, 19 | beatae memoriae Uilfrid episcopus referebat, dicens se testem
85 4, 23 | ordinare curabat; nam et episcopus Aidan, et quique nouerant
86 4, 23 | ecclesiae sit ordinatus episcopus. De medio nunc dicamus,
87 4, 23 | necdum alius pro eo ordinatus episcopus. In quam uidelicet prouinciam
88 4, 26 | qui nuper fuerat ordinatus episcopus, introductus est, simulantibus
89 4, 27 | simplicissimus, regebat, qui postea episcopus Hagustaldensis siue Lindisfarnensis
90 4, 27 | temporibus ibidem antiquis, et episcopus cum clero, et abbas solebat
91 4, 27 | Aidan, qui primus eius loci episcopus fuit, cum monachis illuc
92 5, 2 | Hunc ergo adduci praecipit episcopus, et ei in conseptis eiusdem
93 5, 2 | quod iussus erat. Addidit episcopus nomina litterarum: ‘Dicito
94 5, 2 | Cuius sanitati congaudens episcopus praecepit medico etiam sanandae
95 5, 3 | sanctitatis et humilitatis, episcopus pro eo Eboraci substitutus,
96 5, 3 | mihi dicere, quia ‘ex quo episcopus oratione pro me et benedictione
97 5, 4 | domum suam ingredi. Rennuit episcopus dicens se ad monasterium,
98 5, 4 | reficiendum. Miserat autem episcopus mulieri, quae infirma iacebat,
99 5, 5 | haberet. Intrauit ergo illo episcopus, et uidit eum mestis omnibus
100 5, 6 | essent ruendo conuulsa. At episcopus grauissime de casu et interitu
101 5, 11 | reuerentissimus Uilfrid episcopus, qui tum forte patria pulsus
102 5, 15 | docendo ac dictando Galliarum episcopus Arcuulfus, qui locorum gratia
103 5, 19 | Uilfridus Deo amabilis episcopus Eboracae ciuitatis, apostolicam
104 5, 19 | Uilfridus Deo amabilis episcopus Eboracae ciuitatis, apostolicam
105 5, 19 | quis esset ille Uilfridus episcopus. Tum Bonifatius consiliarius
106 5, 19 | terminabis”.’ Conualuit igitur episcopus, cunctis gaudentibus, ac
107 5, 19 | Quindecies ternos postquam egit episcopus annos, ~Transiit, et gaudens
108 5, 20 | renouarentur in statum. Nam et ipse episcopus Acca cantator erat peritissimus,
109 5, 23 | Orientalium Saxonum Inguald episcopus; prouinciae Orientalium
110 5, 23 | prouinciae Merciorum Alduini episcopus; et eis populis, qui ultra
111 5, 23 | occidentem habitant, Ualchstod episcopus; prouinciae Huicciorum Uilfrid
112 5, 23 | prouinciae Huicciorum Uilfrid episcopus; prouinciae Lindisfarorum
113 5, 23 | Lindisfarorum Cyniberct episcopus praeest. Episcopatus Uectae
114 5, 24 | Caelestino papa primus mittitur episcopus. ~Anno CCCCXLVIIII, Marcianus
115 5, 24 | Osuini rex occisus, et Aidan episcopus defunctus est. ~Anno DCLIII,
116 5, 24 | DCLXVIII, Theodorus ordinatur episcopus. ~Anno DCLXX, Osuiu rex
117 5, 24 | cometa apparuit; Uilfrid episcopus a sede sua pulsus est ab
118 6 | remissus in regnum; Acca episcopus de sua sede fugatus. Anno
119 6 | Ecgberct pro Uilfrido Eboraci episcopus factus. ~[Cynibertus episcopus
120 6 | episcopus factus. ~[Cynibertus episcopus Lindisfarorum obiit.] ~[
121 6 | Christi DCCXXXIIII Tatuini episcopus obiit. ~Anno DCCXXXV, Nothelmus
122 6 | ordinatur; et Ecgberctus episcopus, accepto ab apostolica sede
123 6 | Pictos. Aediluualdus quoque episcopus obiit, et pro eo Conuulfus
124 6 | acceperunt. ~Anno DCCXLV, Uilfrid episcopus et Ingualdus Lundoniae episcopus
125 6 | episcopus et Ingualdus Lundoniae episcopus migrauerunt ad Dominum. ~
126 6 | et Uinfridus, Francorum episcopus, cum quinquaginta tribus
|