Liber, Caput
1 1, 1 | Brittania adlati serpentes, mox ut, proximante terris nauigio,
2 1, 4 | Christianus efficeretur; et mox effectum piae postulationis
3 1, 7 | tugurium martyris peruenissent, mox se sanctus Albanus pro hospite
4 1, 7 | Cumque uidisset Albanum, mox ira succensus nimia, quod
5 1, 7 | nouitate perculsus, cessari mox a persecutione praecepit,
6 1, 9 | paterna pietate susceptus, mox etiam imperio restitutus
7 1, 11| magis reipuplicae fuit; unde mox, iubente Honorio, Constantius
8 1, 12| arceretur, promittebant. Quibus mox legio destinatur armata,
9 1, 12| militem abisse conspexerant, mox aduecti nauibus inrumpunt
10 1, 12| intuentibus clarum est; quo mox condito dant fortia segni
11 1, 27| nihil est mundum.’ Atque mox eiusdem causam coinquinationis
12 2, 1 | sui uirtutibus priscis, mox dolendo subiunxit: ‘At nunc
13 2, 1 | secederet, potuere permittere; mox ut ipse pontificatus officio
14 2, 2 | sella. Quod illi uidentes mox in iram conuersi sunt, eumque
15 2, 3 | fuerat perfecta nec dedicata. Mox uero ut dedicata est, intro
16 2, 5 | reliquit, coeperunt illi mox idolatriae, quam, uiuente
17 2, 6 | famulus Christi Laurentius mox mane facto uenit ad regem,
18 2, 7 | contra erant, abstraxit, ac mox funditus quiescendo, flammis
19 2, 9 | regem a nece defenderet, mox interposuit corpus suum
20 2, 9 | regem uulneraret. Qui cum mox undique gladiis inpeteretur,
21 2, 12| perueniret, adiuuit. Nam mox redeuntibus domum nuntiis,
22 2, 13| unum ostium ingrediens, mox per aliud exierit. Ipso
23 2, 13| serenitatis ad momentum excurso, mox de hieme in hiemem regrediens,
24 2, 13| insanire. Nec distulit ille, mox ut adpropiabat ad fanum,
25 2, 14| sedem episcopatus donauit. Mox autem ut baptisma consecutus
26 2, 15| est, quorum participem, mox ubi regnare coepit, totam
27 3, 2 | potauerint, siue asperserint, mox sanitati restituuntur. ~
28 3, 3 | 3] IDEM ergo Osuald, mox ubi regnum suscepit, desiderans
29 3, 5 | diuitibus saeculi donabantur, mox pauperibus, qui occurrerent,
30 3, 6 | aliquid elimosynae a rege. Qui mox dapes sibimet adpositas
31 3, 8 | monasterium ingredientis; unde mox egressi dignoscere quid
32 3, 11| hoc contigisset. Qui ait: ‘Mox ut uirgo haec cum capsella,
33 3, 13| timere coepit et pauere, ne mox mortuus ob merita scelerum
34 3, 17| Septembrium. Cuius corpus mox inde translatum ad insulam
35 3, 17| Quo clarescente miraculo, mox ibidem ecclesia restaurata,
36 3, 18| ubi regno potitus est, mox ea, quae in Galliis bene
37 3, 22| et factas ab eis iniurias mox obsecrantibus placida mente
38 3, 22| antistes. At rex intuens eum, mox tremefactus desiluit equo,
39 3, 23| non esse regeneratum, et mox fonte lauacri salutaris
40 3, 26| a diuitibus accipiebant, mox pauperibus dabant. Nam neque
41 3, 26| in uicum forte deueniret, mox congregati in unum uicani
42 3, 27| secesserant. Et quidam quidem mox se monasticae conuersationi
43 3, 28| episcopum Ceadda maximam mox coepit ecclesiasticae ueritati
44 4, 1 | memorato praefatae eclypsis et mox sequentis pestilentiae,
45 4, 2 | ordinabat. At ipse ueniens mox in ciuitate Hrofi, ubi defuncto
46 4, 3 | nec adhuc tamen percutit, mox inploremus eius misericordiam,
47 4, 3 | hominibus gustandas dederint, mox infirmitatis ablata molestia,
48 4, 8 | illa, quam moriens uocabat, mox in loco, quo erat, eadem
49 4, 13| diuina se iuuante gratia, mox cepere pisces diuersi generis
50 4, 14| corporaliter extinctus, mox ad sempiterna animarum gaudia
51 4, 15| depopulatione attriuit; sed mox expulsus est a ducibus regis,
52 4, 19| Grantacaestir uocatur; et mox inuenerunt iuxta muros ciuitatis
53 4, 19| loculo adponentes orassent, mox doloris siue caliginis incommodum
54 4, 22| tamen uinciri potuit; nam mox, ut abiere, qui uinxerant,
55 4, 23| illius famula Christi Hild, mox hoc regulari uita per omnia,
56 4, 23| Quod ita fuisse factum mox congregationi mane facto
57 4, 24| memoriter retinuit, et eis mox plura in eundem modum uerba
58 4, 24| conpositum reddidit. Unde mox abbatissa amplexata gratiam
59 4, 25| conuertat.’ Quod ille audiens, mox ut intrauerunt monasterium,
60 4, 28| fructificandi eodem in agro sereret, mox copiosa seges exorta desideratam
61 4, 29| ad tuae uoluntatis examen mox emendare curaui.’ Incubuit
62 4, 29| e corpore spiritus eorum mox beata inuicem uisione coniuncti
63 4, 30| ubi uidere fratres, nimio mox timore perculsi, festinarunt
64 4, 31| pertransisse. Quo facto, mox euigilans sanissimus surrexit,
65 5, 1 | nostram ab undis exportaremus, mox eadem, quae nostri gratia
66 5, 3 | infirmitate repentini doloris, quo mox increscente, magis grauatum
67 5, 3 | benedictionem uel tactum illius mox melius habituram. Interrogans
68 5, 6 | transiliret, lapsus decidi, et mox uelut emoriens sensum penitus
69 5, 6 | interrogare, diuino, ut mox patuit, admonitus instinctu,
70 5, 6 | alligare iussit. Tantumque mox accepta eius benedictione
71 5, 7 | simul etiam sperans, quia mox baptizatus, carne solutus
72 5, 11| aduentus eorum in Fresiam, mox ut conperiit Uilbrord datam
73 5, 11| memorato nomine Clementis; ac mox remissus ad sedem episcopatus
74 5, 12| in oratione persistens, mox omnem, quam possederat,
75 5, 12| qui me ante ducebat; qui mox conuersus ad dextrum iter,
76 5, 12| flosculorum plenus, ut omnem mox fetorem tenebrosi fornacis,
77 5, 12| cogitatione perfecti sunt, mox de corpore egressi ad regnum
78 5, 15| uidisse testabatur, cuncta mox iste litteris mandare curauerit.
79 5, 19| catholicum eum esse conperiit, mox donauit terram X familiarum
80 5, 19| accusatus huc adueniens, mox audita ac diiudicata causa
81 5, 19| regnante Osredo filio eius, mox synodo facta iuxta fluuium
82 5, 23| migrauit ad Dominum; et mox, peracto pascha, hoc est
|