Liber,  Caput

 1   1,  2 |   dirimebantur, bellum gereret, uenit ad Morianos, unde in Brittaniam
 2   1,  25|        haberet. ~Post dies ergo uenit ad insulam rex, et residens
 3   1,  27|   INTEREA uir Domini Augustinus uenit Arelas, et ab archiepiscopo
 4   1,  27|         sine culpa agitur, quod uenit ex culpa; unde etiam cum
 5   1,  27| uideatur esse polluta, ex culpa uenit uitium, in quo se ipsa,
 6   1,  34|      qui Brittaniam inhabitant, uenit contra eum cum inmenso ac
 7   2,  4 |      declarant. ~His temporibus uenit Mellitus Lundoniae episcopus
 8   2,  5 |   iusserunt. ~Qui expulsus inde uenit Cantiam, tractaturus cum
 9   2,  6 |       Laurentius mox mane facto uenit ad regem, et, retecto uestimento,
10   2,  9 |  Christi.’ ~Anno autem sequente uenit in prouinciam quidam sicarius
11   2,  9 | inflicto, rex collecto exercitu uenit aduersus gentem Occidentalium
12   2,  12|      profugus uagaretur, tandem uenit ad Redualdum obsecrans,
13   2,  12|       qui haec sibi loqueretur, uenit ad eum praefatus amicus
14   2,  18|         electus; qui ordinandus uenit ad Paulinum, et occurrente
15   2,  20|       honorifice susceptus est. Uenit autem illuc duce Basso milite
16   3,  4 |         Iustinus minor accepit, uenit de Hibernia presbyter et
17   3,  4 |      Brettonibus more fecerit. ~Uenit autem Brittaniam Columba,
18   3,  7 |      esset in regnum Coinualch, uenit in prouinciam de Hibernia
19   3,  10|               10] EODEM tempore uenit alius quidam de natione
20   3,  11|     eodem monasterio moraretur, uenit ad salutandam eam abbatissa
21   3,  11|        esset in suo monasterio, uenit illic quidam hospes, qui
22   3,  11|    superesse uideretur, repente uenit in mentem abbatissae puluis
23   3,  20|       Saxonum; quem ordinaturus uenit illuc Ithamar, antistes
24   3,  23|         X dies XLmae restarent, uenit qui clamaret eum ad regem.
25   4,  1 |          Qui statim ut ad illum uenit, dedit ei monasterium beati
26   4,  4 |        fratribus aliquot, primo uenit ad insulam Hii, unde erat
27   4,  5 |      secundus ex quo Brittaniam uenit Theodorus, Osuiu rex Nordanhymbrorum
28   4,  7 |          ueluti linteum magnum, uenit super omnes, tantoque eas
29   4,  10|         clausa maneret, repente uenit in mentem, quia, si ad monasterium
30   4,  11|      dum egre inpetraret ab ea, uenit ad antistitem Lundoniae
31   4,  16|        id est uadum harundinis, uenit ad regem, qui tunc eisdem
32   4,  18|    iuxta ostium fluminis Uiuri, uenit Romam cum cooperatore ac
33   4,  20|   festiuis fulgida taedis,~Ecce uenit sponsus, munera laeta capis.~
34   4,  22|         pugna peremtum audiret, uenit quaerere, si forte corpus
35   4,  22|  pecuniam illi pro se mitteret, uenit Cantiam ad regem Hlotheri,
36   4,  23|         perfectiora desiderans, uenit Cantiam ad archiepiscopum
37   4,  29| ciuitatem Lugubaliam deuenisse, uenit ex more, cupiens salutaribus
38   5,  7 |    Dominum regnumque perpetuum, uenit Romam; hoc sibi gloriae
39   5,  9 |     esse necessaria uidebantur, uenit die quadam mane primo ad
40   5,  9 |         post dies paucos rursum uenit ad eum praefatus frater,
41   5,  19|     regni sceptra reliquit. Nam uenit Romam, ibique adtonsus,
42   5,  19|  Coinredum idem regnum tenebat. Uenit autem cum illo et filius
43   5,  19|   insistere salutaribus iussit. Uenit ergo ad insulam Lindisfarnensem,
44   5,  19|    coeptoque itinere Brittaniam uenit. ~Lectis autem epistulis,
45   5,  20|         ex quo autem Brittaniam uenit, XXXIX. Cuius doctrinae
46   5,  21|      tempore saeculi cum gratia uenit ipse, qui pascha nostrum
47   5,  24|    Columba presbyter de Scottia uenit Brittaniam, ad docendos
48   5,  24|    reuersus est; et pestilentia uenit; et Ceadda ac Uilfrid Nordanhymbrorum
49   6     |         tribulatio mortalitatis uenit et duobus ferme annis permansit,