Liber, Caput
1 1, 1 | prosapia quam de masculina regem sibi eligerent; quod usque
2 1, 11| inruptionis, quae per Halaricum regem Gothorum facta est, cum
3 1, 32| temporalibus quoque honoribus regem glorificare satagens, cui
4 2, 3 | suffultus, Aedilbertcum regem ac gentem illius ab idolorum
5 2, 6 | mox mane facto uenit ad regem, et, retecto uestimento,
6 2, 9 | cum praefata uirgine ad regem Aeduinum quasi comes copulae
7 2, 9 | nomine Cuichelmo, sperans se regem Aeduinum regno simul et
8 2, 9 | ueneni. Peruenit autem ad regem primo die paschae iuxta
9 2, 9 | ueste sica, impetum fecit in regem. Quod cum uideret Lilla
10 2, 9 | habens scutum ad manum, quo regem a nece defenderet, mox interposuit
11 2, 9 | corpus militis occisi etiam regem uulneraret. Qui cum mox
12 2, 9 | donaret pugnanti aduersus regem, a quo homicida ille, qui
13 2, 12| exulanti apud Redualdum regem Anglorum pietas diuina reuelare
14 2, 12| distulit, quin continuo regem ammoneret explere uotum,
15 2, 12| prouincia apparuisse, et apud regem illius familiariter cum
16 2, 12| adiecit ille: ‘Quod si etiam regem te futurum exstinctis hostibus
17 2, 13| uanitatis, rogauit sibi regem arma dare et equum emissarium,
18 2, 17| reges esse cognoscitis, dum regem et Creatorem uestrum orthodoxa
19 2, 18| in epistula ad Aeduinum regem missa decreuerat; scilicet
20 2, 20| necessitate cogente ad Pendam regem transfugit, et ab eo postmodum,
21 3, 7 | sanctissimum ac uictoriosissimum regem Nordanhymbrorum Osualdum
22 3, 7 | priuatus ab illo, secessit ad regem Orientalium Anglorum, cui
23 3, 7 | episcopatu; qui secedens ad regem Merciorum uocabulo Uulfheri,
24 3, 14| enim ante haec uidi humilem regem. Unde animaduerto illum
25 3, 21| gentis illius; uenitque ad regem Nordanhymbrorum Osuiu, postulans
26 3, 22| augmentum, contigit ipsum regem instigante omnium bonorum
27 3, 22| equo. Iratus autem tetigit regem iacentem uirga, quam tenebat
28 3, 23| uenit qui clamaret eum ad regem. At ille, ne opus religiosum
29 3, 24| regis, rebellarunt aduersus regem Osuiu duces gentis Merciorum,
30 3, 24| et Eadberct, leuato in regem Uulfhere filio eiusdem Pendan
31 3, 28| Uilfridum presbyterum ad regem Galliarum, qui eum sibi
32 3, 29| cultorem promeruit habere regem; quia non solum ipse Dei
33 3, 30| peruagatus, et populum et regem praefatum ad uiam iustitiae
34 4, 11| uirum, episcopum magis quam regem ordinari deceret. Cumque
35 4, 12| etiam anno orta inter ipsum regem Ecgfridum et reuerentissimum
36 4, 14| eadem ipsa die Osualdum regem fuisse peremtum; uocatisque
37 4, 15| a patria sua, interfecit regem Aedilualch, ac prouinciam
38 4, 16| uadum harundinis, uenit ad regem, qui tunc eisdem in partibus
39 4, 18| firmatam; iuxta quod Ecgfridum regem uoluisse ac licentiam dedisse
40 4, 19| durauerit. ~Quae multum diu regem postulans, ut saeculi curas
41 4, 21| inter ipsum et Aedilredum regem Merciorum iuxta fluuium
42 4, 22| mitteret, uenit Cantiam ad regem Hlotheri, qui erat filius
43 5, 10| perferre. Non enim habent regem idem Antiqui Saxones, sed
44 5, 15| uenisset ad Aldfridum, regem Anglorum, et aliquandiu
45 5, 19| proposito, misit eum Cantiam ad regem Erconberctum, qui erat filius
46 5, 19| se Coinredum, quem pro se regem fecerat, amicum episcopo
47 5, 21| suae gentis ad Aldfridum regem missus, nostrum quoque monasterium
48 6 | surrexit contra Aedilbaldum regem et Oengusum. Theudor atque
|