Liber, Caput
1 1, 21| gentibus primae Germaniae uerbum praedicabat, mare conscendit,
2 1, 22| secum Brittaniam incolenti, uerbum fidei praedicando committerent.
3 1, 23| timentes Dominum praedicare uerbum Dei genti Anglorum. Qui
4 1, 25| iussionem regis residentes uerbum ei uitae una cum omnibus,
5 1, 26| uigiliis ac ieiuniis seruiendo, uerbum uitae, quibus poterant,
6 1, 26| plures cotidie ad audiendum uerbum confluere, ac, relicto gentilitatis
7 1, 29| ciuitas cum finitimis locis uerbum Dei receperit, ipse quoque
8 2, 2 | genti Anglorum una nobiscum uerbum Domini praedicetis; cetera,
9 2, 3 | Ubi uero et haec prouincia uerbum ueritatis praedicante Mellito
10 2, 9 | habitabat, cum rege suo Aeduino uerbum fidei praedicante Paulino,
11 2, 12| successit. ~Cum ergo praedicante uerbum Dei Paulino rex credere
12 2, 13| de Deo, quem praedicabat, uerbum facientem. Quod cum iubente
13 2, 14| usque imperii regis illius, uerbum Dei, adnuente ac fauente
14 2, 15| misit eum ad praedicandum uerbum uitae praefatae nationi
15 2, 16| PRAEDICABAT autem Paulinus uerbum etiam prouinciae Lindissi,
16 2, 20| a cuius ipse discipulis uerbum uitae susceperat. ~Turbatis
17 3, 3 | Osuald, magna deuotione uerbum fidei praedicare et credentibus
18 3, 3 | confluebant ad audiendum uerbum populi gaudentes, donabantur
19 3, 4 | Brittaniam, praedicaturus uerbum Dei prouinciis septentrionalium
20 3, 4 | acceperant, praedicante eis uerbum Nynia episcopo reuerentissimo
21 3, 5 | qui sibi suaeque genti uerbum fidei ministraret, missus
22 3, 7 | suscepit, praedicante illis uerbum Birino episcopo, quicum
23 3, 7 | esse ratus est ibi potius uerbum praedicare, quam ultra progrediens
24 3, 14| calefaciendum recordans uerbum, quod dixerat illi antistes,
25 3, 19| multis annis in Scottia uerbum Dei omnibus adnuntians,
26 3, 19| deuenit, ibique praedicans uerbum, ut diximus, monasterium
27 3, 21| cum principe, praedicabant uerbum, et libenter auditi sunt,
28 3, 21| hoc est Merciorum, natione uerbum, siqui uellent audire, praedicaretur.
29 3, 22| presbytero, misit praedicare uerbum genti Orientalium Saxonum.
30 3, 23| ipsi ac familiae ipsius uerbum et sacramenta fidei, erat
31 3, 26| congregati in unum uicani uerbum uitae ab illo expetere curabant.
32 4, 4 | unde erat ad praedicandum uerbum Anglorum genti destinatus.
33 4, 13| cultibus seruiebat; huic uerbum fidei et lauacrum salutis
34 4, 16| omnibus, qui saluari uellent, uerbum ac lauacrum uitae ministraret. ~
35 4, 23| rex Osric praefuit; ibique uerbum fidei praedicans, simul
36 4, 24| alia in aliam linguam ad uerbum sine detrimento sui decoris
37 4, 27| cuncti ad eius imperium uerbum audituri confluerent; libenter
38 5, 2 | Dicito,’ inquiens, ‘aliquod uerbum, dicito gae,’ quod est lingua
39 5, 2 | quod est lingua Anglorum uerbum adfirmandi et consentiendi,
40 5, 9 | inito opere apostolico, uerbum Dei aliquibus earum, quae
41 5, 9 | strenuissimis et ad praedicandum uerbum idoneis, utpote actione
42 5, 9 | illi ac regi eius Rathbedo uerbum salutis praedicabat, neque
43 5, 11| dispersi sunt quolibet hi, qui uerbum receperant; ipse antistes
44 5, 11| reuerentissimus pontifex longe lateque uerbum fidei praedicans, multosque
45 5, 14| audiendumque cum fratribus uerbum uitae concurrere consuerat.
46 5, 24| Augustinum cum monachis, qui uerbum Dei genti Anglorum euangelizarent. ~
|