Liber, Caput
1 2, 18| ecclesiae consecratus est antistes. Cui etiam praefatus papa
2 2, 18| Doruuernensis uel Eburacensis antistes de hac uita transierit,
3 3, 3 | petens, ut sibi mitteretur antistes, cuius doctrina ac ministerio
4 3, 13| Denique reuerentissimus antistes Acca solet referre, quia,
5 3, 14| Quid uoluisti, domine antistes, equum regium, quem te conueniebat
6 3, 14| uerbum, quod dixerat illi antistes, discinxit se gladio suo,
7 3, 14| impleta sunt. ~Sed et ipse antistes Aidan non plus quam XIIo
8 3, 15| Quae cuncta, ut praedixerat antistes, ex ordine conpleta sunt;
9 3, 16| tempore reuerentissimus antistes Aidan in insula Farne, quae
10 3, 17| uicus quoque ille, in quo antistes obiit, una cum ecclesia
11 3, 20| ordinaturus uenit illuc Ithamar, antistes ecclesiae Hrofensis. Ordinatus
12 3, 22| cum abisset, obuiauit ei antistes. At rex intuens eum, mox
13 3, 23| Fauens ergo uotis regis antistes elegit sibi locum monasterii
14 3, 28| uir praefatus consecratus antistes, adsumtis in societatem
15 3, 29| reppertus ac dedicatus sit antistes, libro sequente oportunius
16 4, 3 | ille concitus, cui dixit antistes: ‘Uade cito ad ecclesiam,
17 4, 12| QUARTUS Occidentalium Saxonum antistes Leutherius fuit. Siquidem
18 4, 12| dissensione, pulsus est idem antistes a sede sui episcopatus,
19 4, 13| caelesti gratia ditasse. Nam et antistes cum uenisset in prouinciam,
20 4, 13| habebant. Quo beneficio multum antistes cor omnium in suum conuertit
21 4, 14| quod mihi reuerentissimus antistes Acca sepius referre, et
22 4, 19| condita; sicut et praefatus antistes Uilfrid, et multi alii,
23 4, 21| Theodorus Deo dilectus antistes, diuino functus auxilio,
24 4, 23| Eboraci fuerit consecratus antistes; de secundo breuiter intimandum,
25 4, 23| tempore mansit. Quo tempore antistes prouinciae illius, uocabulo
26 4, 23| abbatissae monasterio electus est antistes; sed, priusquam ordinari
27 4, 29| debriarent, dixit inter alia antistes: ‘Memento, frater Heriberct,
28 4, 29| curaui.’ Incubuit precibus antistes, statimque edoctus in spiritu
29 4, 29| uno seruabat uenerabilis antistes Uilfrid, donec eligeretur,
30 4, 29| eligeretur, qui pro Cudbercto antistes ordinari deberet. ~Ordinatus
31 4, 30| lacrimis et magna conpunctione antistes lingua etiam tremente conpleuit,
32 4, 30| Nec mora, Deo dilectus antistes Eadberct morbo correptus
33 5, 6 | oculos aio: “Etiam; tu es antistes meus amatus.” “Potes,” inquit, “
34 5, 7 | Petrumque uocari Sergius antistes iussit, ut ipse pater~Fonte
35 5, 11| Suidberctum, qui eis ordinaretur antistes, quem Brittaniam destinatum
36 5, 11| uerbum receperant; ipse antistes cum quibusdam Pippinum petiit,
37 5, 18| XI. Huius regni principio antistes Occidentalium Saxonum Haeddi
38 5, 18| Denique reuerentissimus antistes Pecthelm, de quo in sequentibus
39 5, 18| consecratusque est eis primus antistes Eadberct, qui erat abbas
40 5, 19| hi Brittaniam reliquere, antistes eximius Uilfrid post XL
41 5, 19| conpleuit. Delectabatur enim antistes prudentia uerborum iuuenis,
42 5, 19| coepisse. ~Quibus auditis antistes misit eum Romam, dato duce
43 5, 19| Sed ne hoc fieri posset, antistes crudeli morte praereptus
44 5, 24| ordinatur genti Nordanhymbrorum antistes. ~Anno DCXXVI, Eanfled,
45 5, 24| Eboraci, sed tunc Hrofensis antistes ciuitatis, migrauit ad Dominum. ~
46 6 | pro eo Conuulfus ordinatur antistes. Arnuuini et Eadberctus
|