Liber, Caput
1 1, 1 | agere ualeatis. Nouimus insulam aliam esse non procul a
2 1, 3 | uidebatur; transuectus in insulam est, quam neque ante Iulium
3 1, 3 | Brittaniam missus, etiam Uectam insulam, Brittaniae proximam a meridie,
4 1, 6 | postea ereptam Carausio insulam per triennium tenuit; quem
5 1, 8 | corrupto orbe toto, hanc etiam insulam extra orbem tam longe remotam,
6 1, 11| Gaius Iulius Caesar eandem insulam adiit. Habitabant autem
7 1, 11| uallum, quod Seuerum trans insulam fecisse commemorauimus,
8 1, 12| destinatur armata, quae, ubi insulam aduecta, et congressa est
9 1, 12| instruere inter duo maria trans insulam murum, qui arcendis hostibus
10 1, 15| gens, quae Uectam tenet insulam, et ea, quae usque hodie
11 1, 15| nominatur, posita contra ipsam insulam Uectam. De Saxonibus, id
12 1, 15| confluentibus certatim in insulam gentium memoratarum cateruis,
13 1, 17| negabant. ~Interea Brittaniarum insulam apostolici sacerdotes raptim
14 1, 21| spiritus peruolantes totam insulam Germanum uenire inuitis
15 1, 25| Post dies ergo uenit ad insulam rex, et residens sub diuo,
16 2, 4 | Scottorum, qui Hiberniam insulam Brittaniae proximam incolunt,
17 2, 4 | dirigeret, atque in hanc insulam, quae Brittania nuncupatur,
18 2, 4 | quam superius memorauimus, insulam, et Columbanum abbatem in
19 2, 16| uellet totam perambulare insulam a mari ad mare, nullo se
20 3, 4 | conuertit; unde et praefatam insulam ab eis in possessionem monasterii
21 3, 17| corpus mox inde translatum ad insulam Lindisfarnensium, atque
22 3, 21| episcopatu, reuersus est ad insulam Hii, ubi plurimorum caput
23 3, 22| quo olim Romani Brittaniam insulam praecinxere, XII milibus
24 3, 27| autem plaga Hiberniam quoque insulam pari clade premebat. Erant
25 3, 27| uiuere uellet, ut numquam in insulam, in qua natus est, id est
26 3, 29| ut optamus, totam suam insulam Deo Christo dicare. Profecto
27 4, 4 | aliquot, primo uenit ad insulam Hii, unde erat ad praedicandum
28 4, 4 | destinatus. Deinde secessit ad insulam quandam paruam, quae ad
29 4, 13| donauit, Uectam uidelicet insulam, et Meanuarorum prouinciam
30 4, 16| est Geuissorum, cepit et insulam Uectam, quae eatenus erat
31 4, 16| Christo, quia, si cepisset insulam, quartam partem eius simul
32 4, 27| reuerentissimus abbas ipsius Eata ad insulam Lindisfarnensium, ut ibi
33 4, 28| satis sit, quod aditurus insulam protestatus est fratribus,
34 4, 28| religiosis ac potentibus uiris insulam nauigauit. Conueniunt et
35 4, 29| episcopatu peractis repetiit insulam ac monasterium suum, diuino
36 4, 29| uictus assensum dedit, ut ad insulam Lindisfarnensium relatus,
37 4, 30| eius Cudberct, priusquam insulam Farne peteret, aliquandiu
38 5, 1 | duobus fratribus aliis ad insulam Farne, loqui desiderans
39 5, 1 | de qua egressi eramus, insulam aliquo conamine repetere
40 5, 15| canonico pascha, ad suam insulam reuertisset, suoque monasterio
41 5, 19| salutaribus iussit. Uenit ergo ad insulam Lindisfarnensem, ibique
42 5, 22| multo post illi quoque, qui insulam Hii incolebant, monachi
|