Liber, Caput
1 1, 1 | Anglorum uidelicet, Brettonum, Scottorum, Pictorum et Latinorum,
2 1, 1 | atque inuenta ibi gente Scottorum, sibi quoque in partibus
3 1, 1 | Brettones et Pictos tertiam Scottorum nationem in Pictorum parte
4 1, 1 | Haec autem proprie patria Scottorum est; ab hac egressi, ut
5 1, 12| transmarinis uehementer saeuis, Scottorum a circio, Pictorum ab aquilone,
6 1, 34| eius profectibus Aedan rex Scottorum, qui Brittaniam inhabitant,
7 1, 34| eo tempore quisquam regum Scottorum in Brittania aduersus gentem
8 2, 4 | Brittaniae incolarum, nec non et Scottorum, qui Hiberniam insulam Brittaniae
9 2, 4 | sollicitudinem curabat. Siquidem ubi Scottorum in praefata ipsorum patria,
10 2, 5 | cohercens, Pictorum quoque atque Scottorum gentes, quae septentrionales
11 2, 19| Honorius litteras etiam genti Scottorum, quos in obseruatione sancti
12 3, 1 | exulabant, ibique ad doctrinam Scottorum cathecizati, et baptismatis
13 3, 3 | ceperat, misit ad maiores natu Scottorum, inter quos exulans ipse
14 3, 3 | etenim ordine septentrionalis Scottorum prouincia, et omnis natio
15 3, 3 | cognoscit. Porro gentes Scottorum, quae in australibus Hiberniae
16 3, 3 | exilii sui tempore linguam Scottorum iam plene didicerat. Exin
17 3, 3 | coepere plures per dies de Scottorum regione uenire Brittaniam
18 3, 3 | cunctis pene septentrionalium Scottorum, et omnium Pictorum monasteriis
19 3, 3 | incolunt, iamdudum monachis Scottorum tradita, eo quod illis praedicantibus
20 3, 4 | roborum Dearmach lingua Scottorum, hoc est campus roborum,
21 3, 5 | quia, cum de prouincia Scottorum rex Osuald postulasset antistitem,
22 3, 6 | est Brettonum, Pictorum, Scottorum, et Anglorum, diuisae sunt,
23 3, 13| scolasticus quidam de genere Scottorum, doctus quidem uir studio
24 3, 17| Finan, et ipse illo ab Hii Scottorum insula ac monasterio destinatus,
25 3, 19| iste de nobilissimo genere Scottorum, sed longe animo quam carne
26 3, 21| Ceollach, et ipse de natione Scottorum, qui non multo post, relicto
27 3, 24| rediit, uterque de genere Scottorum; tertius Trumheri, de natione
28 3, 25| congruam; quam tamen more Scottorum non de lapide, sed de robore
29 3, 25| huius doctrinam omnibus Scottorum traditionibus iure praeferendam
30 3, 25| abbatissa cum suis in parte Scottorum, in qua erat etiam uenerabilis
31 3, 26| deberet. Cedd, relictis Scottorum uestigiis, ad suam sedem
32 3, 26| XXIIus, episcopatus autem Scottorum, quem gesserunt in prouincia
33 3, 27| monasterio, quod lingua Scottorum Rathmelsigi appellatur,
34 3, 27| quibus exulabat, nationibus Scottorum siue Pictorum, exemplo uiuendi,
35 4, 4 | construendo, qui lingua Scottorum Magéo nominatur; emitque
36 4, 13| monachus quidam de natione Scottorum, uocabulo Dicul, habens
37 4, 25| monasterio uir de genere Scottorum, Adamnanus uocabulo, ducens
38 5, 9 | in Hii insula multis diu Scottorum Pictorumque populis uenerabile
39 5, 15| QUO tempore plurima pars Scottorum in Hibernia, et nonnulla
40 5, 19| eliminata, ut et supra docuimus, Scottorum secta, Galliam mittens,
41 5, 19| Anglorum, et Brettonum, nec non Scottorum et Pictorum gentibus incoluntur,
|