Liber,  Caput

 1   1,  1 |       insula, cui quondam Albion nomen fuit, inter septentrionem
 2   1,  1 |        Brettones solum, a quibus nomen accepit, incolas habuit;
 3   1,  3 |          filioque suo Brittanici nomen inposuit. Hoc autem bellum
 4   1,  7 |    uacare cognosce.’ Ait iudex: ‘Nomen tuum quaero, quod sine mora
 5   1,  12|      misera patria deleretur, ne nomen Romanae prouinciae, quod
 6   1,  16|          eadem parentibus regium nomen et insigne ferentibus. Hoc
 7   1,  32|         inuenias in caelo, cuius nomen atque cognitionem dilataueris
 8   1,  32|      enim uestrae quoque gloriae nomen etiam posteris gloriosius
 9   1,  32|          ut antiquorum principum nomen suis uir ille laudibus uinceret,
10   2,  1 |       esse coheredes. Quod habet nomen ipsa prouincia, de qua isti
11   2,  1 |   diceretur. At ille adludens ad nomen ait: ‘Alleluia, laudem Dei
12   2,  9 |          alium de militibus, cui nomen erat Fordheri, sica nefanda
13   2,  9 |          regina filiam regi, cui nomen Aeanfled. Cumque idem rex,
14   2,  16|      Lindocolinae ciuitatis, cui nomen erat Blaecca, primum cum
15   2,  20|          uero Caedualla, quamuis nomen et professionem haberet
16   3,  2 |   praesagio futurorum antiquitus nomen accepit; significans nimirum,
17   3,  7 |        Orientalium Anglorum, cui nomen erat Anna; apud quem triennio
18   3,  9 |        consensu firmatum est, ut nomen et memoria apostatarum de
19   3,  19|           quam in uilla sua, cui nomen est Perrona, faciebat, donec
20   3,  30|          aperirent ecclesias, ac nomen Christi, cui contradixerant,
21   4,  1 |      perduxit eum ad portum, cui nomen est Quentauic; ubi fatigatus
22   4,  2 |       saeculi rebus strenuum cui nomen erat Putta; maxime autem
23   4,  9 |         cuidam de sororibus, cui nomen erat Torctgyd, quae multis
24   4,  14|      tempore, quo ipsa prouincia nomen Christi susceperat, multas
25   4,  16|     cuidam de clericis suis, cui nomen Bernuini, et erat filius
26   4,  19|      eisdem paludibus capiuntur, nomen accepit; ubi monasterium
27   4,  22|       enim germanum fratrem, cui nomen erat Tunna, presbyterum
28   4,  23|    abbatissae uice praefuit, cui nomen erat Frigyd, fletuque ac
29   4,  27|       adulescentia monachicum et nomen adsumsit, et habitum. Intrauit
30   5,  3 |        Quoenburg’ (hoc enim erat nomen uirginis), ‘ut ocius regrediaris
31   5,  6 |     peccatorum essem ablutus; et nomen presbyteri, a quo me baptizatum
32   5,  7 | baptismatis papa memoratus Petri nomen inposuerat, ut beatissimo
33   5,  7 |        uitae, Barbaricam rabiem, nomen et inde suum~Conuersus conuertit
34   5,  8 |         in pace sepulta sunt, et nomen eorum uiuet in generationes
35   5,  10|       cuidam de sociis suis, cui nomen erat Tilmon, uiro inlustri,
36   5,  12| Drycthelme,’ (hoc enim erat uiro nomen), ‘quod tantam frigoris
37   5,  14|          non nossem, cuius etiam nomen, si hoc aliquid prodesset,