Liber, Caput
1 1, 8 | aliquid audire gaudenti, et nil certi firmiter obtinenti
2 2, 1 | lingua Brittaniae, quae nil aliud nouerat quam barbarum
3 2, 1 | Spiritus astra petit, leti nil iura nocebunt,~Cui uitae
4 2, 2 | oblatus Brettonum sacerdotibus nil curationis uel sanationis
5 2, 2 | cuncta tolerabimus.’ At illi nil horum se facturos, neque
6 2, 9 | nuntii referrent, promisit se nil omnimodis contrarium Christianae
7 2, 12| irritum faciam, cum ille mihi nil mali fecerit, nil adhuc
8 2, 12| ille mihi nil mali fecerit, nil adhuc inimicitiarum intulerit.
9 2, 14| a mane usque ad uesperam nil aliud ageret, quam confluentem
10 2, 20| huius articulo cladis, cum nil alicubi praesidii nisi in
11 3, 5 | cum suis, ipse docebat. Nil enim huius mundi quaerere,
12 3, 5 | enim huius mundi quaerere, nil amare curabat. Cuncta, quae
13 3, 5 | seniorum rettulerit, quia nil prodesse docendo genti,
14 3, 7 | ne tamen obnixe petenti nil ferret auxilii, misit pro
15 3, 10| conspicerent, fugerunt foras nil ardenti domui et iamiamque
16 3, 11| aliquid ualebat. Cumque nil salutis furenti superesse
17 3, 17| regiis facere solebat, utpote nil propriae possessionis, excepta
18 3, 17| illum nouere, didicimus, nil ex omnibus, quae in euangelicis
19 3, 22| interrogarentur, quare hoc facerent, nil aliud respondere potuerunt,
20 3, 25| etiam lingua optime inbutus, nil melius, quam quod illi docuissent,
21 3, 25| celebrationem festi paschalis, nil curans, utrum haec sabbato,
22 3, 25| tempus paschale custodiens, nil de prima sabbati curabat;
23 3, 26| esse nullatenus poterat. Nil pecuniarum absque pecoribus
24 3, 26| cotidiano fratrum cibo contenti, nil ultra quaerebant. Tota enim
25 4, 11| paruam pauperibus erogandam, nil omnimodis sibi reseruans;
26 4, 12| ibidem in pace uitam finiuit, nil omnino de restaurando episcopatu
27 4, 22| posset. At ille respondit nil se talium artium nosse; ‘
28 4, 22| unde esset, promittens se nil ei mali facturum pro eo,
29 4, 24| canendi donum accepit. Unde nil umquam friuoli et superuacui
30 4, 24| prouectioris aetatis constitutus, nil carminum aliquando didicerat.
31 4, 25| multum Deo deuotam, ita ut nil umquam cibi uel potus, excepta
32 4, 26| Ecgberctum, ne Scottiam nil se ledentem inpugnaret,
33 4, 28| tempore congruo seminaret, nil omnino, non dico spicarum,
34 4, 32| palpebra inuenit, ac si nil umquam in eo deformitatis
35 5, 2 | furfures habebat in capite, ut nil umquam capillorum ei in
36 5, 21| paschalibus inseruit, ut nil omnimodis de tempore paschae
37 5, 23| incolunt, suis contenti finibus nil contra gentem Anglorum insidiarum
|