Liber, Caput
1 1, 7 | transire uix posset. Denique cunctis pene egressis, iudex sine
2 1, 12| hostis, adcelerantur strages cunctis crudeliores prioribus. Sicut
3 1, 27| conceditur, cur non concedatur cunctis mulieribus, quae naturae
4 1, 33| habitationem statuit et cunctis successoribus suis. Fecit
5 2, 1 | mortem quoque, quae pene cunctis poena est, uidelicet ut
6 2, 2 | eumque notantes superbiae, cunctis, quae dicebat, contradicere
7 2, 5 | regibus gentis Anglorum cunctis australibus eorum prouinciis,
8 2, 5 | inhabitat, maiore potentia cunctis, qui Brittaniam incolunt,
9 2, 10| praerogatiuam indulsit, ut eum cunctis pracponeret, atque seruato
10 2, 14| accepit rex Aeduini cum cunctis gentis suae nobilibus ac
11 2, 14| moraretur; quibus diebus cunctis a mane usque ad uesperam
12 2, 14| quam confluentem eo de cunctis uiculis ac locis plebem
13 3, 1 | Brettonici regis tyrannidem. Unde cunctis placuit regum tempora computantibus,
14 3, 2 | constructa, sacratiorem et cunctis honorabiliorem omnibus locum
15 3, 3 | destinatus, cuius monasterium in cunctis pene septentrionalium Scottorum,
16 3, 6 | Petri seruantur, ac digno a cunctis honore uenerantur. ~Huius
17 3, 8 | suauitatis ab imis ebulliuit, ut cunctis, qui adstabant, fratribus
18 3, 11| reuerenter eae suscipiendae a cunctis fidelibus essent, patefecit.
19 3, 14| undique ad eius ministerium de cunctis prope prouinciis uiri etiam
20 3, 19| anima pertulit, uisibile cunctis in humero maxillaque portauit;
21 3, 22| exhortatione, fauentibus cunctis et adnuentibus fidei, baptizatus
22 3, 23| concederet. Quibus diebus cunctis, excepta dominica, ieiunium
23 4, 2 | Christianosque habentes reges cunctis barbaris nationibus essent
24 4, 3 | mirantibus et gaudentibus cunctis, quid ibi sanitatis Domino
25 4, 3 | officio praeesset; in quibus cunctis Uulfheri, qui adhuc supererat,
26 4, 7 | operiens, sic uidentibus cunctis ad caeli se alta subduxit;
27 4, 11| uitam priuatam et monachicam cunctis regni diuitiis et honoribus
28 4, 14| supplex orabat ad Dominum; et cunctis conuenientibus ad ecclesiam
29 4, 19| de mundo rapiendi, palam cunctis praesentibus intimauerit.
30 4, 24| iudiciis diuinis, in quibus cunctis homines ab amore scelerum
31 4, 28| ad hanc diem sufficientem cunctis illo aduenientibus gratiae
32 5, 8 | et IIII palam ac lucide cunctis illo aduenientibus pandit;
33 5, 19| dato duce itineris, et cunctis simul, quae necessitas poscebat
34 5, 19| Conualuit igitur episcopus, cunctis gaudentibus, ac Deo gratias
35 5, 19| partis conflictum, tandem cunctis fauentibus in praesulatum
36 5, 21| abominandam detestandamque merito cunctis fidelibus crediderim ea,
|