Liber, Caput
1 1, 27| mortali carne patimur ex infirmitate naturae, est digno Dei iudicio
2 1, 27| aestuare, algere, lassescere ex infirmitate naturae est. Et quid est
3 1, 27| naturae superfluitate uel infirmitate, aliquando ex cogitatione
4 1, 27| naturae superfluitate uel infirmitate euenerit, omnimodo haec
5 2, 7 | Mellitus corporis quidem infirmitate, id est podagra, grauatus,
6 3, 9 | illius de acerba puellae infirmitate ipso praesente quererentur,
7 3, 13| coepit, et conualescens ab infirmitate, multo deinceps tempore
8 3, 19| confirmauit. ~Ubi quadam infirmitate corporis arreptus, angelica
9 3, 19| construxit; ubi correptus infirmitate, sicut libellus de uita
10 3, 19| nominato, ac non multo post infirmitate correptus diem clausit ultimum.
11 3, 23| adueniens, tactus ibidem infirmitate corporis obiret. Qui primo
12 4, 1 | Quentauic; ubi fatigatus infirmitate aliquantisper moratus est,
13 4, 5 | Nordanhymbrorum pressus est infirmitate, qua et mortuus est anno
14 4, 5 | institutionis, ut, si ab infirmitate saluaretur, etiam Romam
15 4, 5 | superstite, sed grauissima infirmitate ab administrando episcopatu
16 4, 8 | quo erat, eadem adtacta infirmitate, ipso, quo uocitata est
17 4, 9 | uirtus, iuxta apostolum, in infirmitate perficeretur, tacta est
18 4, 9 | tantum ea, quam praediximus, infirmitate decocta est, ut uix ossibus
19 4, 11| correptus est corporis infirmitate permaxima, qua et mortuus
20 4, 14| fidem, qui eadem tactus infirmitate, non pauco tempore recubans
21 4, 14| ac sanguinis accepto, sic infirmitate simul et morte absolutus,
22 4, 18| oceanum transiit, arreptus infirmitate ac defunctus est; corpusque
23 4, 23| Bosel, tanta erat corporis infirmitate depressus, ut officium episcopatus
24 4, 23| eius animam longa etiam infirmitate carnis examinari, ut, iuxta
25 4, 23| apostoli, uirtus eius in infirmitate perficeretur. Percussa etenim
26 4, 24| diebus praeueniente corporea infirmitate pressus est, adeo tamen
27 4, 29| Heriberct diutina prius infirmitate decoquitur; illa, ut credibile
28 5, 2 | pauperem aliquem maiore infirmitate uel inopia grauatum, quem
29 5, 3 | esset in studio, tacta est infirmitate repentini doloris, quo mox
30 5, 4 | mulier sana, et non solum se infirmitate longa carere, sed et perditas
31 5, 12| domu sua gerens uitam; qui infirmitate corporis tactus, et hac
32 5, 13| promittebat. Haec inter tactus infirmitate, decidit in lectum, atque
33 5, 13| peccata sua, sed cum ab infirmitate resurgeret; ne exprobrarent
34 5, 19| partes deuenisset, tactus est infirmitate repentina, et ea crescente
35 5, 19| tibi, quia modo quidem ab infirmitate hac sanaberis; sed paratus
|