Liber,  Caput

 1   1,  1 |    adtacti fuerint, intereunt; quin potius omnia pene, quae
 2   1,  7 |   desideria uel uota conplere. Quin immo, quicumque his sacrificia
 3   1,  12|        possent esse fortiores. Quin etiam, quia et hoc sociis,
 4   1,  13|   atque castellis, conroderet. Quin et hisdem temporibus fames
 5   1,  14|     manus, alios uero numquam, quin potius confidentes in diuinum,
 6   1,  22|     quam praesciuit, deseruit, quin multo digniores genti memoratae
 7   1,  25|    nolumus molesti esse uobis; quin potius benigno uos hospitio
 8   1,  25|       curamus; nec prohibemus, quin omnes, quos potestis, fidei
 9   1,  26|     esse debere. Nec distulit, quin etiam ipsis doctoribus suis
10   2,  9 |         sub dicione acciperet. Quin et Meuanias insulas, sicut
11   2,  9 |        colebat, esse facturum; quin potius permissurum, ut fidem
12   2,  12| ostensum. Nec exinde distulit, quin continuo regem ammoneret
13   2,  12|       inimicitiarum intulerit. Quin potius, si moriturus sum,
14   2,  12|      non dubitauit promittere, quin ei, qui tanta sibi beneficia
15   2,  12|          Nec distulit Aeduini, quin continuo polliceretur in
16   2,  15|     ipsius in cassum cecidere; quin potius fructum in ea multiplicem
17   2,  20|    paruulorum parceret aetati, quin uniuersos atrocitate ferina
18   3,  12|  tangere nequaquam praesumsit; quin in tantum timens aufugit,
19   3,  14|  regebat, habere pacem potuit; quin potius, ingrauescentibus
20   3,  17|      in eodem loco consecutos; quin etiam astulis ex ipsa destina
21   3,  21|       Nec prohibuit Penda rex, quin etiam in sua, hoc est Merciorum,
22   3,  21| uellent audire, praedicaretur. Quin potius odio habebat, et
23   3,  23|     dubitandum non crediderim, quin intercessionibus, ut dixi,
24   3,  25|       Finanum emendare potuit; quin potius, quod esset homo
25   4,  7 |         ut nulli esset dubium, quin ipsa lux, quae animas famularum
26   4,  9 | remansit cogitanti de uisione, quin aliquis de illa congregatione
27   4,  9 |      nouerit, dubitare debeat, quin ei exeunti de hac uita caelestis
28   4,  10|  recipere lucem. Nec distulit, quin continuo, quod mente conceperat,
29   4,  22|     nullus eum posset uincire, quin continuo solueretur. Interea
30   4,  32|   humana manus curare ualeret, quin per dies augesceret, contigit
31   5,  19|        deuotus uestiit ostro. ~Quin etiam sublime crucis, radiante
32   5,  21|     minuendum esse decerneret. Quin potius statuit, ut expectaretur