Liber,  Caput

 1   1,  1 |         Hispaniae septentrionalia, quamuis magno aequore interiacente
 2   1,  9 |         sex annis imperium tenuit, quamuis iamdudum antea cum patruo
 3   1,  12|            longe lateque inrumpit, quamuis ad se inuicem pertingere
 4   1,  13|         Hunorum erat occupatus; et quamuis anno ante hunc proximo Blaedla
 5   1,  27|           prauae uoluntatis uidet. Quamuis de hac re diuersae hominum
 6   2,  2 |  praedicetis; cetera, quae agitis, quamuis moribus nostris contraria,
 7   2,  2 |         clamant, profecto et ipsi, quamuis arma non ferant, contra
 8   2,  2 |       sancti pontificis Augustini, quamuis ipso iam multo ante tempore
 9   2,  3 |            sorore Ricula regnabat, quamuis sub potestate positus eiusdem
10   2,  9 |           Sed sicut apostolus ait, quamuis multo tempore illo laborante
11   2,  9 |      Christianae percipere uoluit; quamuis nec idolis ultra seruiuit,
12   2,  20|        ignarus; at uero Caedualla, quamuis nomen et professionem haberet
13   3,  3 |             habentemque zelum Dei, quamuis non plene secundum scientiam.
14   3,  11|       furore agebat. Sed nec ipse, quamuis multum laborans, proficere
15   3,  14|     antistiti Aidano, in quo ille, quamuis ambulare solitus, uel amnium
16   3,  14|         pauperum dona sufficerent, quamuis illum eis equum non dares,
17   3,  15|     eiusdem spiritus hanc exortam, quamuis corporaliter absens, sopiuerit.
18   3,  24|      pugnaturis ductor exstiterat, quamuis ipso tempore pugnandi sese
19   3,  29| intellexerat enim ueraciter Osuiu, quamuis educatus a Scottis, quia
20   3,  30|            reges Sigheri et Sebbi, quamuis ipsi regi Merciorum Uulfheræ
21   4,  2 |           causa iussus subire hoc, quamuis indignus, consensi.’ At
22   4,  5 |   Herutford; ego quidem Theodorus, quamuis indignus, ab apostolica
23   4,  12|          qua erat Putta episcopus, quamuis eo tempore absens, communi
24   4,  16|       contendit, uoto se obligans, quamuis necdum regeneratus, ut ferunt,
25   4,  24|        neque enim possunt carmina, quamuis optime conposita, ex alia
26   4,  26|    inprecationibus postulabant. Et quamuis maledici regnum Dei possidere
27   4,  26|        destructumque regni statum, quamuis intra fines angustiores,
28   4,  28|    pertrahunt. Quo dum perueniret, quamuis multum renitens, unanima
29   5,  12|       tantum, quae amplius amabat, quamuis multum tremens et pauida,
30   5,  14|           conuerti ammonebatur. Et quamuis eos audire noluisset, tolerabatur
31   5,  23|           aut fraudium. Brettones, quamuis et maxima ex parte domestico
32   5,  23|    obtinere propositum; quippe qui quamuis ex parte sui sint iuris,