Liber,  Caput

 1   1,  1 |   confitetur, Anglorum uidelicet, Brettonum, Scottorum, Pictorum et
 2   1,  1 | permaximus, qui antiquitus gentem Brettonum a Pictis secernebat, qui
 3   1,  1 |          erumpit, ubi est ciuitas Brettonum munitissima usque hodie,
 4   1,  12|           Exin Brittania in parte Brettonum, omni armato milite, militaribus
 5   1,  12|         positae; sed quia a parte Brettonum erant remotae, duobus sinibus
 6   1,  13|   consulatum. Ad hunc pauperculae Brettonum reliquiae mittunt epistulam,
 7   1,  14|         exinde et contritiones de Brettonum gente agere non cessarunt. ~
 8   1,  15|           fertilitas, ac segnitia Brettonum; mittitur confestim illo
 9   1,  34|        primatibus gentem uastauit Brettonum; ita ut Sauli quondam regi
10   2,  2 |  episcopos siue doctores proximae Brettonum prouinciae in loco, qui
11   2,  2 |         priuatus; qui cum oblatus Brettonum sacerdotibus nil curationis
12   2,  2 |       uenerunt, ut perhibent, VII Brettonum episcopi et plures uiri
13   2,  4 |        ipsorum patria, quomodo et Brettonum in ipsa Brittania, uitam
14   2,  4 |        cum coepiscopis suis etiam Brettonum sacerdotibus litteras suo
15   2,  5 |     incolunt, Anglorum pariter et Brettonum populis praefuit, praeter
16   2,  5 |       tantum; nec non et Meuanias Brettonum insulas, quae inter Hiberniam
17   2,  9 |        fines, qua uel ipsorum uel Brettonum prouinciae habitabant, sub
18   2,  20|           genti Anglorum simul et Brettonum gloriosissime praeesset,
19   2,  20|        aduersus eum Caedualla rex Brettonum, auxilium praebente illi
20   2,  20|         cum usque hodie moris sit Brettonum, fidem religionemque Anglorum
21   3,  1 |            Nec mora, utrumque rex Brettonum Ceadualla impia manu, sed
22   3,  1 |          Christi munito, infandus Brettonum dux cum inmensis illis copiis,
23   3,  4 |       sanctissimo uiro de natione Brettonum, qui erat Romae regulariter
24   3,  6 |           in IIII linguas, id est Brettonum, Pictorum, Scottorum, et
25   3,  9 |         et feralis impietas regis Brettonum, et apostasia demens regum
26   3,  10|           alius quidam de natione Brettonum, ut ferunt, iter faciens
27   3,  28| societatem ordinationis duobus de Brettonum gente episcopis, qui dominicum
28   4,  23|         Hereric exularet sub rege Brettonum Cerdice, ubi et ueneno periit,
29   4,  26|           qui erant in Brittania; Brettonum quoque pars nonnulla libertatem
30   5,  9 |           hactenus a uicina gente Brettonum corrupte Garmani nuncupantur.
31   5,  18|         egregium aduersus errorem Brettonum, quo uel pascha non suo
32   5,  19|        que ] quae ab Anglorum, et Brettonum, nec non Scottorum et Pictorum