Liber, Caput
1 1, 8 | ciuilitatis, in Brittania morte obiit. Hic Constantinum
2 1, 14| uiui sufficerent; sed ne morte quidem suorum, nec timore
3 1, 14| mortis hi, qui supererant, a morte animae, qua peccando sternebantur,
4 1, 27| ecclesiam intrare? aut etiam, ne morte praeoccupetur, quod genuerit,
5 1, 27| misceri prohibentur; ita ut morte lex sacra feriat, siquis
6 3, 8 | illa ne hoc perficeret, morte praerepta est, et in ipso
7 3, 14| Ediluinum detestanda omnibus morte interfecit. Quod factum
8 3, 22| seruaret. In qua tamen eius morte innoxia, iuxta praedictum
9 3, 23| orationibus patris sui a morte constat esse seruatum. Nam
10 3, 29| consecrari in episcopatum posset, morte praereptus est, et huiusmodi
11 4, 8 | circa exortum diei puellae morte probata est. ~
12 4, 14| periclitantes hoc morbo a praesenti morte liberaret, seu raptos e
13 4, 14| sic infirmitate simul et morte absolutus, ad aeterna in
14 4, 14| hodierna es die liberandus a morte, et ad uisionem Domini Christi,
15 4, 14| puer defunctus est, suaque morte probauit uera fuisse uerba,
16 4, 22| et nunc dignus quidem es morte, quia omnes fratres et cognati
17 4, 23| priusquam ordinari posset, morte inmatura praereptus est. ~
18 4, 23| uerbis Domini loquar, de morte transiuit ad uitam. ~Qua
19 4, 24| seruierat, ita etiam tranquilla morte mundum relinquens ad eius
20 5, 12| excitationem uiuentium de morte animae, quidam aliquandiu
21 5, 12| quia iam uere surrexi a morte, qua tenebar, et apud homines
22 5, 12| confessionem et paenitentiam uel in morte habuerunt, omnes in die
23 5, 14| mentis et actionis, inminente morte, uidit aperta tartara, uidit
24 5, 19| posset, antistes crudeli morte praereptus est, et Uilfrid
25 5, 19| inquit, “missus sum, ut te a morte reuocem; donauit enim tibi
26 5, 21| Christi liberatus est a morte aeterna populus omnis Dei.
27 6 | Merciorum a suis tutoribus nocte morte fraudulenta miserabiliter
|