Liber,  Caput

 1   1,  3 |  recepit. Orcadas etiam insulas ultra Brittaniam in oceano positas,
 2   1,  11|     partes, uel eas etiam, quae ultra Brittaniam sunt, insulas
 3   1,  12|      temeritate abducta nusquam ultra domum rediit, praedae tantum
 4   1,  12| denuntiauere Brettonibus non se ultra ob eorum defensionem tam
 5   1,  12|       ualedicunt sociis tanquam ultra non reuersuri. ~Quibus ad
 6   1,  19| expauescens flamma transiliuit, ultra citraque desaeuiens; et
 7   1,  27|          quam fecisse. Cum uero ultra modum appetitus gulae in
 8   2,  9 |          secunda trecentarum et ultra spatium tenet. ~Huic autem
 9   2,  9 |      uoluit; quamuis nec idolis ultra seruiuit, ex quo se Christo
10   2,  13|         ab Eburaco ad orientem, ultra amnem Doruuentionem, et
11   3,  4 |  sequentes, utpote quibus longe ultra orbem positis nemo synodalia
12   3,  7 |       illo praesente in intimis ultra Anglorum partibus, quo nullus
13   3,  7 |         uerbum praedicare, quam ultra progrediens eos, quibus
14   3,  16|        omnes territi, inpugnare ultra urbem cessarent, quam diuinitus
15   3,  26|      fratrum cibo contenti, nil ultra quaerebant. Tota enim fuit
16   4,  14|       possessiunculis hac clade ultra moriturus est; sed omnes,
17   4,  16|  cotidie conpugnantes occurrunt ultra ostium fluminis Homelea,
18   4,  25|         originem duxerat, neque ultra ad eum iuxta suum condictum
19   4,  28| oriretur. Quod dum sibi adlatum ultra omne tempus serendi, ultra
20   4,  28|      ultra omne tempus serendi, ultra omnem spem fructificandi
21   4,  29|  inuicem digressi fuerimus, non ultra nos in hoc saeculo carnis
22   4,  29|  digredientes ab inuicem non se ultra corporaliter uiderunt, et
23   5,  2 |         dicere, et fecit; neque ultra cessauit tota die illa et
24   5,  13|    utilitatis aut salutis potes ultra conferre.’ At ille: ‘Noli,’
25   5,  23|  episcopus; et eis populis, qui ultra amnem Sabrinam ad occidentem