Liber, Caput
1 1, 25| dicens: ‘Pulchra sunt quidem uerba et promissa, quae adfertis;
2 1, 27| corporis requisita, ut, qui uerba Dei perciperent, mulieribus
3 1, 32| exaudit. Si enim, quod absit, uerba eius postponitis, quando
4 2, 1 | missarum celebratione tria uerba maximae perfectionis plena
5 2, 1 | Esset ut exemplum, mystica uerba loquens.~Ad Christum Anglos
6 2, 8 | et in fines orbis terrae uerba ipsorum,’ uniuersalis gentium
7 2, 9 | ignarus. Quae cum Aeduino uerba nuntii referrent, promisit
8 2, 10| praemiis muneraret. ~Suscipite uerba praedicatorum, et euangelium
9 2, 18| acterna caritate exhortationis uerba praemittentes, quae rursus
10 3, 12| uersum, quod etiam inter uerba orationis uitam finierit.
11 3, 15| tandem presbyter reminiscens uerba antistitis, adsumta ampulla
12 3, 19| daemones et actus eius, et uerba superflua, et ipsas etiam
13 3, 19| essent, audiuit. Qui cum uerba finissent, et cum angelicis
14 4, 14| uocato ad se presbytero puer uerba narrasset, interrogauit
15 4, 14| morte probauit uera fuisse uerba, quae ab apostolis Christi
16 4, 23| euangelica ammoneret; inter uerba exhortationis laeta mortem
17 4, 24| mox plura in eundem modum uerba Deo digni carminis adiunxit. ~
18 4, 24| lingua, quae tot salutaria uerba in laudem Conditoris conposuerat,
19 4, 24| conposuerat, ultima quoque uerba in laudem ipsius, signando
20 5, 2 | addidit et syllabas ac uerba dicenda illi proponere.
21 5, 9 | Columcelli uocatur. Audiens autem uerba uisionis Ecgberct, praecepit
22 5, 13| Merciorum, cuius uisiones ac uerba, non autem et conuersatio,
23 5, 13| licet admonitus, spernebat uerba salutis, seseque tempore
24 5, 24| Iudicum; ~In libros Regum et Uerba dierum; ~In librum beati
25 5, 24| ut cui propitius donasti uerba tuae scientiae dulciter
|