Liber, Caput
1 1, 29| moribus exsequentes, ad caelestia, cum Dominus uoluerit, regna
2 2, 1 | emineret, ut nulla nisi caelestia cogitare soleret, ut etiam
3 2, 2 | iam multo ante tempore ad caelestia regna sublato, ut etiam
4 2, 7 | quaeque transiliens, atque ad caelestia semper amanda, petenda,
5 2, 18| Iustus archiepiscopus ad caelestia regna subleuatus quarto
6 2, 20| dum et ipse suo tempore ad caelestia regna cum gloriosi fructu
7 3, 2 | caelestis inchoanda uictoria, caelestia usque hodie forent miracula
8 3, 8 | transitu tantum illius, quo caelestia regna petiit, aliquid breuiter
9 3, 14| 14] TRANSLATO ergo ad caelestia regna Osualdo, suscepit
10 3, 17| simul et docendi mandata caelestia, solertiam lectionis et
11 3, 25| in eis, quorum sanctitati caelestia signa, et uirtutum quae
12 3, 27| annorum XC, migrauit ad regna caelestia. Duxit autem uitam in magna
13 4, 3 | fuere spiritus, qui me ad caelestia, quae semper amabam, ac
14 4, 3 | adsumta secum anima eius, ad caelestia regna redire.’ Quod utrum
15 4, 6 | consulendo praebuit; ut etiam caelestia indicio fuere miracula. ~
16 4, 11| gentium, cuius edoctus monitis caelestia sperare didicerat. ~
17 4, 13| libentius eo praedicante caelestia sperare coeperunt, cuius
18 4, 14| enim te hodierna die ad caelestia sumus regna perducturi.
19 4, 23| quae fecit in terris, opera caelestia, ad percipienda praemia
20 4, 27| simul et opere uirtutis ad caelestia uocaret. ~Cum ergo uenerabilis
21 4, 28| admonitionibus saluberrimis ad caelestia uocabat. Et, quod maxime
22 4, 28| conpunctionis semper ad caelestia suspensus. Denique cum sacrificium
23 5, 6 | episcopatu annis XXXIII, et sic caelestia regna conscendens, sepultus
24 5, 10| die. ~Nec martyrio eorum caelestia defuere miracula. Nam cum
25 5, 19| annos, ~Transiit, et gaudens caelestia regna petiuit. ~Dona, Iesu,
|