Liber,  Caput

 1   1,  1 |          aliam esse non procul a nostra contra ortum solis, quam
 2   1,  24|   ingessit, fraternitati uestrae nostra mittere scripta curauimus;
 3   1,  32|         regno uestro excreuerit, nostra quoque apud uos locutio
 4   1,  32|       libeat, quanto se in mente nostra gaudia de gentis uestrae
 5   2,  1 | industria conuertit, latiorem in nostra historia ecclesiastica facere
 6   2,  5 |      petimus, non poteris iam in nostra prouincia demorari.’ Et
 7   2,  11|         dominicae beneficio mens nostra gaudio exultauit, quod scintillam
 8   2,  11|  releuetis, quatinus sollicitudo nostra, quae de uestri uestrorumque
 9   2,  15|          prouinciae Alduulf, qui nostra aetate fuit, usque ad suum
10   2,  16|   Christo et in ecclesia, qui ad nostra usque tempora permansit. ~
11   2,  17|           eum colere, eique uota nostra reddere festinemus? Et ideo,
12   2,  17|    ipsius alter episcopum ex hac nostra auctoritate debeat subrogare.
13   2,  18|       etiam textum litterarum in nostra hac historia ponere commodum
14   3,  14|      quid uel quantum de pecunia nostra filiis Dei tribuas.’ Quod
15   3,  24|         inquit, ‘nescit accipere nostra donaria, offeramus ei, qui
16   4,  5 |          ut in commune omnes pro nostra fide tractemus; ut, quaeque
17   4,  5 |           iuxta decreta canonum, nostra etiam consensione ac subscriptione
18   4,  5 |      omni officio sacerdotali et nostra societate separatum. Diuina
19   4,  19|    diligere. Nec diffidendum est nostra etiam aetate fieri potuisse,
20   4,  20|       amor multus in orbe uiget.~Nostra quoque egregia iam tempora
21   4,  20|        beauit;~Aedilthryda nitet nostra quoque egregia.~Orta patre
22   5,  1 |          nostri Iesu Christi pro nostra uita et salute precaturus.
23   5,  21|          unde uera esse probatur nostra definitio, qua tempus paschale
24   5,  21|       schemate subnexuit, qui ad nostra usque tempora pertingebant.