Liber,  Caput

 1   1,  1 |      uidelicet, Brettonum, Scottorum, Pictorum et Latinorum, quae meditatione
 2   1,  1 |         possedissent, contigit gentem Pictorum de Scythia, ut perhibent,
 3   1,  1 |         tertiam Scottorum nationem in Pictorum parte recepit; qui duce
 4   1,  12|           saeuis, Scottorum a circio, Pictorum ab aquilone, multos stupet
 5   1,  12|       occidentem in loco, qui sermone Pictorum Peanfahel, lingua autem
 6   2,  5 |           nonnullo tempore cohercens, Pictorum quoque atque Scottorum gentes,
 7   3,  3 |             prouincia, et omnis natio Pictorum illo adhuc tempore pascha
 8   3,  3 | septentrionalium Scottorum, et omnium Pictorum monasteriis non paruo tempore
 9   3,  3 |               discreta, sed donatione Pictorum, qui illas Brittaniae plagas
10   3,  4 |           prouinciis septentrionalium Pictorum, hoc est eis quae arduis
11   3,  6 |            linguas, id est Brettonum, Pictorum, Scottorum, et Anglorum,
12   3,  24|            praefuit; qui etiam gentem Pictorum maxima ex parte regno Anglorum
13   3,  27|             nationibus Scottorum siue Pictorum, exemplo uiuendi, et instantia
14   4,  3 |               Nordanhymbrorum, sed et Pictorum, quousque rex Osuiu imperium
15   4,  12|             et Trumuini ad prouinciam Pictorum, quae tunc temporis Anglorum
16   4,  26|         temere exercitum ad uastandam Pictorum prouinciam duxisset, multum
17   4,  26|       seruitio addictos, uel de terra Pictorum fuga lapsos, etiam reuerentissimus
18   5,  19|       Brettonum, nec non Scottorum et Pictorum gentibus incoluntur, ueram
19   5,  21|             21] EO tempore Naiton rex Pictorum, qui septentrionales Brittaniae
20   5,  21|            obseruandum, per uniuersas Pictorum prouincias circuli paschae
21   5,  23|             primum habet antistitem. ~Pictorum quoque natio tempore hoc
22   6     |        languore. ~Anno DCCLXI, Oengus Pictorum rex obiit, qui regni sui