Liber,  Caput

 1   1,  1 |       insignis. Haec autem proprie patria Scottorum est; ab hac egressi,
 2   1,  12|     inplorantes, ne penitus misera patria deleretur, ne nomen Romanae
 3   1,  15|           locum manendi, quasi pro patria pugnatura, re autem uera
 4   1,  15|            Anglis, hoc est de illa patria, quae Angulus dicitur, et
 5   1,  15|       petebant; alii perstantes in patria trepidi pauperem uitam in
 6   1,  23|      laboris fructum in aeterna me patria uidere concedat; quatinus
 7   2,  4 |      Scottorum in praefata ipsorum patria, quomodo et Brettonum in
 8   3,  9 |            Namque in loco, ubi pro patria dimicans a paganis interfectus
 9   3,  13|       adhuc peregrinam pro aeterna patria duceret uitam, rumorem sanctitatis
10   3,  14|          dum presbyter suus lingua patria, quam rex et domestici eius
11   3,  19|   uidebatur, ab ipsa quoque insula patria discessit; et paucis cum
12   3,  27|        episcoporum, relicta insula patria, uel diuinae lectionis,
13   4,  13|      inimicitias memorati regis in patria siue parrochia sua recipi
14   4,  15|         Geuissorum, cum exularet a patria sua, interfecit regem Aedilualch,
15   4,  23|       siquo modo posset, derelicta patria et omnibus, quaecumque habuerat,
16   5,  9 |          pro adipiscenda in caelis patria retulimus, proposuit animo
17   5,  10|          multo tempore pro aeterna patria exulauerant, uenerunt ad
18   5,  11|           episcopus, qui tum forte patria pulsus in Merciorum regionibus
19   5,  19| conuersationis habere, atque ideo, patria relicta, Romam iter agere
20   5,  19|             et alia multa, quae in patria nequiuerat, ecclesiasticis
21   5,  20|       ueniens multa illic, quae in patria nequiuerat, ecclesiae sanctae
22   5,  21|           tonsuram ex consuetudine patria habeam, simoniacam tamen