Liber,  Caput

 1 Prae,  Pr|        pro meis infirmitatibus et mentis et corporis apud supernam
 2   1,  7  |         cui ardens inerat deuotio mentis ad martyrium ocius peruenire,
 3   1,  14 |          Interea subito corruptae mentis homines acerba pestis corripuit,
 4   1,  27 |     membris meis repugnantem legi mentis meae et captiuum me ducentem
 5   1,  27 |           et pugnabat igitur legi mentis, cui lex, quae in membris
 6   2,  5  |    corrigendo defuere; nam crebra mentis uesania, et spiritus inmundi
 7   2,  7  |        est podagra, grauatus, sed mentis gressibus sanis alacriter
 8   2,  7  |      origine nobilis, sed culmine mentis nobilior. ~Denique, ut unum
 9   2,  8  |   humanitate percepit, intemerata mentis sinceritate seruare, intendens
10   2,  10 |  facultatem adepti sunt? Qua ergo mentis deceptione eos deos, quibus
11   2,  12 |      nescius. ~Cumque diu tacitis mentis angoribus, et caeco carperetur
12   2,  17 |       quod humana ualet condicio, mentis uestrae sinceram deuotionem
13   3,  5  | indomabiles, et durae ac barbarae mentis. At illi, ut perhibent,
14   3,  9  |       fides in Deum, quae deuotio mentis fuerit, etiam post mortem
15   4,  20 |        feris.~Kasta feras superat mentis pro culmine Tecla,~Eufemia
16   4,  23 |         in somnio, uel in uisione mentis ostensum sibi esse, quod
17   4,  27 |       plures in magna corporis et mentis continentia duxerat. Qui
18   5,  12 |           ad diem mortis in tanta mentis et corporis contritione
19   5,  14 |           post mortem, ibi oculos mentis ante mortem, quo laetior
20   5,  14 |     contra, faber iste tenebrosae mentis et actionis, inminente morte,
21   5,  19 |         Qui pari ductus deuotione mentis, reliquit uxorem, agros,
22   5,  21 |         amorem caelestium spiritu mentis nostrae, sacramenta dominicae