Liber,  Caput

 1   1,  6 |          infimus, sed consilio et manu promptus, cum ad obseruanda
 2   1,  12|        adiuncta secum Brittanorum manu, construebant, VIII pedes
 3   1,  19|        sibi adesse personam, quae manu extensa iacentem uideretur
 4   1,  27|     falcem mittere non debet, sed manu spicas conterere et manducare.’
 5   2,  13|         gladio accepit lanceam in manu, et ascendens emissarium
 6   2,  16|        longa incuria, uel hostili manu deiecto, parietes hactenus
 7   3,  1 |         Brettonum Ceadualla impia manu, sed iusta ultione peremit.
 8   3,  2 |         inposuerit, atque utraque manu erectam tenuerit, donec
 9   3,  2 |        lateri adiacere, admotaque manu requirere quid esset, ita
10   3,  14|            et moribus ciuilis, et manu omnibus, id est nobilibus
11   3,  18|           uirgam tantum habere in manu uoluit: occisusque est una
12   3,  22|      inimico, propinquorum suorum manu interfici. Erant autem duo
13   3,  22|      iacentem uirga, quam tenebat manu, et pontificali auctoritate
14   3,  26| adcurrebant, et flexa ceruice uel manu signari, uel ore illius
15   4,  3 |       amore pii laboris, ipse eum manu sua leuauit in equum; quia
16   4,  3 |           securim atque asciam in manu ferens, ueniret ad monasterium
17   4,  3 |    fenestram oratorii, et sonitum manu faciens, ut saepius consueuerat,
18   4,  24|     eucharistiam.’ Qua accepta in manu, interrogauit, si omnes
19   4,  28|      necessarias, iuuante fratrum manu, id est oratorium et habitaculum
20   5,  6 |         culpam, ut hunc capite ac manu, quam capiti ruens subposueram,
21   5,  16|     culmen intrinsecus stans homo manu contingere potest, ab oriente
22   5,  21|        die phase, filii Israel in manu excelsa.” VII ergo dies