Liber,  Caput

 1   1,  1 |      inpetrare potuisse. Est autem Hibernia insula omnium post Brittaniam
 2   1,  1 |         recepit; qui duce Reuda de Hibernia progressi, uel amicitia
 3   1,  1 |           daal partem significat. ~Hibernia autem et latitudine sui
 4   1,  1 |         rasa folia codicum, qui de Hibernia fuerant, et ipsam rasuram
 5   3,  4 |            minor accepit, uenit de Hibernia presbyter et abbas habitu
 6   3,  4 |     ueniret, monasterium nobile in Hibernia, quod a copia roborum Dearmach
 7   3,  4 |         eius et in Brittania et in Hibernia propagata sunt, in quibus
 8   3,  4 |           natione Anglorum, qui in Hibernia diutius exulauerat pro Christo,
 9   3,  7 |             uenit in prouinciam de Hibernia pontifex quidam nomine Agilberctus,
10   3,  7 |  legendarum gratia scripturarum in Hibernia non paruo tempore demoratus,
11   3,  13|        fuerint, narrare. Sed et in Hibernia cum presbyter adhuc peregrinam
12   3,  19|     infulas teneret, superuenit de Hibernia uir sanctus nomine Furseus,
13   4,  3 | adulescente, et ipse adulescens in Hibernia monachicam in orationibus
14   4,  4 |          ad occidentalem plagam ab Hibernia procul secreta, sermone
15   4,  4 |            longe, inuenit locum in Hibernia insula aptum monasterio
16   5,  9 |         sacerdos Ecgberct, quem in Hibernia insula peregrinam ducere
17   5,  9 |     insignis, (nam multos annos in Hibernia peregrinus anchoreticam
18   5,  10|           natione Anglorum, qui in Hibernia multo tempore pro aeterna
19   5,  12|          qui adhuc superest, et in Hibernia insula solitarius ultimam
20   5,  15|          plurima pars Scottorum in Hibernia, et nonnulla etiam de Brettonibus
21   5,  15|    perdocuit. Qui cum celebrato in Hibernia canonico pascha, ad suam
22   5,  22|             cum uenisset ad eos de Hibernia Deo amabilis, et cum omni