Liber,  Caput

 1   1,  14|             suorum, nec timore mortis hi, qui supererant, a morte
 2   1,  15|          inter eos, ea condicione, ut hi pro patriae pace et salute
 3   1,  18|             offerri praeceperunt; sed hi conscientia puniente deterriti,
 4   1,  19|          pauperis uulgus sine numero; hi animas curare, hi cupientes
 5   1,  19|             numero; hi animas curare, hi cupientes corpora. ~Referri
 6   1,  28|            quoniam sacpius euenit, ut hi, qui longe sunt positi,
 7   2,  2 |             sciscitabatur, qui essent hi, quidue acturi illo conuenissent.
 8   2,  10|             culpa teneantur obstricti hi, qui idolatriarum perniciosissimam
 9   2,  10|               possunt habere uirtutem hi, qui ex corruptibili materia
10   3,  19|       interrogans angelos, qui essent hi ignes, audiuit hos esse
11   3,  23|    sequentibus dicemus. IIII siquidem hi, quos diximus, germani fratres,
12   3,  24|              quartum Uynfridum. Omnes hi per ordinem sibimet succedentes
13   3,  25|             qui crediderunt; et omnes hi aemulatores sunt legis.”
14   3,  27|            tempore nobilissime rexit. Hi ergo cum essent in monasterio,
15   4,  3 |              pariete, per quod solent hi, qui causa deuotionis illo
16   4,  17| inenarrabiliter, sicut praedicauerunt hi, quos memorauimus supra,
17   4,  26|              creditum est tamen, quod hi, qui merito impietatis suae
18   5,  8 |             pandit; quorum primi sunt hi: ~Hic sacer in tumba pausat
19   5,  8 |              disseruit. ~Ultimi autem hi: ~Namque diem nonamdecimam
20   5,  11|                dispersi sunt quolibet hi, qui uerbum receperant;
21   5,  19|       peruenit. ~Eodem sane anno, quo hi Brittaniam reliquere, antistes