Liber,  Caput

 1   1,  7 |   quaque uestitus; in quo nihil repente arduum, nihil praeceps,
 2   2,  1 | largiente conuertit. Nam mutato repente habitu saeculari monasterium
 3   2,  9 |     astuto uolueret, exsurrexit repente, et, euaginata sub ueste
 4   2,  12|       Et his dictis, ut ferunt, repente disparuit, ut intellegeret
 5   3,  2 |      noctu in glacie incederet, repente conruens, brachium contriuit,
 6   3,  9 |         in partes se torqueret, repente uolutando deuenit in illud
 7   3,  10|       flammis impleri. Quod cum repente conuiuae terrore confusi
 8   3,  11|         nocturnis saepius horis repente ab inmundo spiritu grauissime
 9   3,  11|    furenti superesse uideretur, repente uenit in mentem abbatissae
10   3,  14|     calefieri cum ministris; et repente inter calefaciendum recordans
11   4,  3 |   orationi operam daret, ~diuit repente, ut postea referebat, uocem
12   4,  3 |       eo uel aliud quid agente, repente flatus uenti maior adsurgeret,
13   4,  9 |         perficeretur, tacta est repente grauissimo corporis morbo,
14   4,  10|     huius nocte clausa maneret, repente uenit in mentem, quia, si
15   4,  19|  elatura et dilutura intrasset, repente audiuimus abbatissam intus
16   4,  32|         hora ipsius diei sexta, repente contingens oculum ita sanum
17   5,  12|        diluculo reuiuiscens, ac repente residens, omnes, qui corpori
18   5,  12|        Quo cum perductus essem, repente ductor meus disparuit, ac
19   5,  12|        nos intraturos sperarem, repente ductor substitit; nec mora,
20   5,  12|    inter haec nescio quo ordine repente me inter homines uiuere