Liber,  Caput

 1   1,  23|            uestri laboris fructum in aeterna me patria uidere concedat;
 2   1,  25|             qui sibi obtemperantibus aeterna in caelis gaudia, et regnum
 3   1,  25|             ad quos uenerant, salute aeterna, Domino supplicabant. Cumque
 4   2,  1 |           durius deprimebatur, eo de aeterna certius praesumtione respirabat. ~
 5   2,  1 |              pace disponas, atque ab aeterna damnatione nos eripi, et
 6   2,  5 |              gloriosissime tenuerat, aeterna caelestis regni gaudia subiit;
 7   3,  8 |         carnis uinculis absolutam ad aeterna patriae caelestis gaudia
 8   3,  13|       presbyter adhuc peregrinam pro aeterna patria duceret uitam, rumorem
 9   3,  22|            in aequitate; cuius sedes aeterna non in uili et caduco metallo,
10   3,  22|               discerent et facerent, aeterna ab illo praemia essent percepturi.
11   3,  24| supplicandumque pro pace gentis eius aeterna, deuotioni sedulae monachorum
12   3,  24|              occidere iussit, salute aeterna fierent. Idem autem rex
13   3,  29|              apostolorum directa pro aeterna eius memoria suscepimus,
14   4,  3 |           fas est, angelis comitibus aeterna gaudia petiuit. Non autem
15   4,  9 |              temporales adflictiones aeterna mercede mutauit. ~Cum uero
16   4,  14|         simul et morte absolutus, ad aeterna in caelis gaudia subleueris.
17   5,  7 |         baptizatus, carne solutus ad aeterna gaudia iam mundus transiret;
18   5,  10|           Hibernia multo tempore pro aeterna patria exulauerant, uenerunt
19   5,  21|        Christi liberatus est a morte aeterna populus omnis Dei. Mane
20   5,  21|             spe coronae priuati, sed aeterna insuper sunt poena damnati. ~‘