Liber,  Caput

 1   1,  29| caelestia, cum Dominus uoluerit, regna pertingant. Deus te incolumem
 2   2,  2 |        ante tempore ad caelestia regna sublato, ut etiam temporalis
 3   2,  5 |          sed primus omnium caeli regna conscendit. Nam primus imperium
 4   2,  5 |     Orientalium Saxonum, qui ubi regna perennia petens tres suos
 5   2,  12|        diuersa occultus loca uel regna multo annorum tempore profugus
 6   2,  18|      archiepiscopus ad caelestia regna subleuatus quarto Iduum
 7   2,  20|         suo tempore ad caelestia regna cum gloriosi fructu laboris
 8   3,  6 |    incognita progenitoribus suis regna caelorum sperare didicit;
 9   3,  6 |          sperare didicit; sed et regna terrarum plus quam ulli
10   3,  8 |     tantum illius, quo caelestia regna petiit, aliquid breuiter
11   3,  14|      TRANSLATO ergo ad caelestia regna Osualdo, suscepit regni
12   3,  27|          annorum XC, migrauit ad regna caelestia. Duxit autem uitam
13   4,  3 |         anima eius, ad caelestia regna redire.’ Quod utrum de se
14   4,  14|  hodierna die ad caelestia sumus regna perducturi. Sed primum expectare
15   4,  21|      inter eosdem reges eorumque regna durarunt. ~
16   5,  6 |         XXXIII, et sic caelestia regna conscendens, sepultus est
17   5,  7 |         opes, subolem, pollentia regna, triumphos, Exuuias, proceres,
18   5,  19|   Transiit, et gaudens caelestia regna petiuit. ~Dona, Iesu, ut