Liber,  Caput

 1   3,  9 |     contigit, ut quidam equo sedens iter iuxta locum ageret illum;
 2   3,  10|       natione Brettonum, ut ferunt, iter faciens iuxta ipsum locum,
 3   3,  15|          pro se suisque, qui tantum iter erant adgressuri, Domino
 4   3,  19|      crebris accusationibus inprobi iter illi caeleste intercludere
 5   4,  3 |        Theodorus, ubicumque longius iter instaret, equitare, multumque
 6   4,  19|         intellegentes a Domino suum iter esse prosperatum, gratias
 7   4,  25|     sacerdotem, a quo sibi sperabat iter salutis posse demonstrari,
 8   5,  1 | amantissimum Deo patrem Oidilualdum iter nostrum inspicere. Audito
 9   5,  6 |             contigit die quadam nos iter agentes cum illo deuenisse
10   5,  6 |            ascendens equum cum ipso iter in alium locum facerem;
11   5,  9 |           ergo illi, quia non ualet iter, quod proposuit, inplere;
12   5,  9 |       uisione, nihilominus temtauit iter dispositum cum fratribus
13   5,  12|            mox conuersus ad dextrum iter, quasi contra ortum solis
14   5,  19|             est, Benedictus coeptum iter nauiter Romam usque conpleuit.
15   5,  19|         ideo, patria relicta, Romam iter agere coepisse. ~Quibus
16   5,  19|        patriam reuerteretur, per se iter facere meminisset. Ueniens
17   5,  19|         exigens, sic Romam ueniendi iter repetiit; et ubi causa eius