Liber,  Caput

 1   1,  19|      ferebatur. Concursus omnium ad antistitem conuolauit, ut elatus manibus
 2   2,  6 |            contradicentibus paganis antistitem suae posset ecclesiae reddere.
 3   3,  5 |    Scottorum rex Osuald postulasset antistitem, qui sibi suaeque genti
 4   3,  7 | Doruuernensis ecclesiae, ipsum sibi antistitem consecrari; qui consecratus
 5   3,  21|             sacerdotum cogebat unum antistitem duobus populis praefici.
 6   3,  29|         Deusdedit episcopi, et hunc antistitem ordinandum Romam miserunt;
 7   3,  29|     docibilem et in omnibus ornatum antistitem, secundum uestrorum scriptorum
 8   4,  11|          inpetraret ab ea, uenit ad antistitem Lundoniae ciuitatis, uocabulo
 9   4,  12|     diuertit ad Sexuulfum Merciorum antistitem, et accepta ab eo possessione
10   4,  12|         Gebmundum pro eo substituit antistitem. ~Anno dominicae incarnationis
11   4,  12|        Ecgfridum et reuerentissimum antistitem Uilfridum dissensione, pulsus
12   4,  12|         Habebat enim ante Eadhaedum antistitem Sexuulfum, qui etiam Merciorum
13   4,  23|           Uilfridum beatae memoriae antistitem, qui tunc temporis Mediterraneorum
14   4,  28|          superuentura, patefaceret, antistitem quoque eum futurum esse
15   5,  22|           Anglorum Aidanum miserant antistitem. Mansit autem uir Domini
16   5,  23|           addita ipsum primum habet antistitem. ~Pictorum quoque natio