Liber,  Caput

 1   1,  1 |       diuina scripta est, quinque gentium linguis, unam eandemque
 2   1,  12|          harum ergo infestationem gentium Brettones legatos Romam
 3   1,  12|          diu claruerat, exterarum gentium inprobitate obrutum uilesceret.
 4   1,  14|          feras tamque creberrimas gentium aquilonalium inruptiones;
 5   1,  15|         progenies, id est illarum gentium, quae ad Boream Humbri fluminis
 6   1,  15| confluentibus certatim in insulam gentium memoratarum cateruis, grandescere
 7   2,  8 |      demonstrauit, aperiens corda gentium ad suscipiendum praedicationis
 8   2,  8 |         non solum suppositarum ei gentium plenissimam salutem, immo
 9   2,  8 |       uerba ipsorum,’ uniuersalis gentium confessio, suscepto Christianae
10   2,  10|      extremitate terrae positarum gentium corda frigida, Sancti Spiritus
11   2,  10|    psalmistam dicitur: ‘Omnes dii gentium daemonia, Dominus autem
12   3,  29|    conuertendas. Dedi te in lucem gentium, ut sis salus mea usque
13   3,  29|           foedus populi, in lucem gentium, ut aperires oculos caecorum,
14   4,  11|           ecclesia beati doctoris gentium, cuius edoctus monitis caelestia
15   5,  11|        suo inlustri, quod antiquo gentium illarum uerbo Uiltaburg,