Liber,  Caput

 1   1,  27|               tranquillitatem in nobis animi perturbamus; et cum rectum
 2   2,  1 |           Petro conloquens, enumeratis animi sui uirtutibus priscis,
 3   2,  12|         difficulter posse sublimitatem animi regalis ad humilitatem uiae
 4   3,  5 |                primo alius austerioris animi uir, qui, cum aliquandiu
 5   3,  11|              sapio, recepi enim sensum animi mei.’ At illi sedulo sciscitabantur,
 6   3,  14|         contigit, ut ob regiam eius et animi, et uultus, et meritorum
 7   3,  25|                quod esset homo ferocis animi, acerbiorem castigando et
 8   4,  11|           saepe dictum est, quia talis animi uirum, episcopum magis quam
 9   4,  11|          sensisset, timere coepit homo animi regalis, ne ad mortem ueniens
10   4,  14|           multum simplicis ac mansueti animi, sinceraque deuotione sacramenta
11   4,  24|              carminibus multorum saepe animi ad contemtum saeculi, et
12   5,  19|       animaduertit paulatim adulescens animi sagacis, minime perfectam
13   5,  19|        aliquandiu demoratus adulescens animi uiuacis diligenter his,
14   5,  19|            uirum incorruptae fidei, et animi probi residere praeciperet.’
15   5,  21| peregrinantibus optandum est, et totis animi uiribus supplicandum, ut,