Liber,  Caput

 1   1,  16|     Aureliano, uiro modesto, qui solus forte Romanae gentis praefatae
 2   1,  27|  Anglorum ecclesia, in qua adhuc solus tu episcopus inueniris,
 3   2,  1 |          Si comedi bucellam meam solus, et non comedit pupillus
 4   2,  9 |          sagacissimus, saepe diu solus residens ore quidem tacito,
 5   2,  12|          amico, remansit Aeduini solus foris, residensque mestus
 6   2,  12|          et alto sopore pressis, solus ipse mestus in lapide peruigil
 7   2,  12|            Et cum regius iuuenis solus adhuc ibidem sederet, gauisus
 8   3,  7 | Geuissorum ex synodica sanctione solus sedulo moderamine gessit. ~
 9   3,  19|      peruenerat uitam. Hunc ergo solus petens, annum totum cum
10   3,  27|         quiescebant, et residens solus in loco oportuno, coepit
11   4,  3 |    dicere coeperam, et episcopus solus in oratorio loci lectioni
12   4,  3 |    tristes exissent, rediit ipse solus, qui carmen caeleste audierat,
13   5,  6 |      clericis suis manere, uerum solus in oratione persistens noctem