Liber,  Caput

 1   1,  12|           duo maria trans insulam murum, qui arcendis hostibus posset
 2   1,  12|          reuersa est. At insulani murum, quem iussi fuerant, non
 3   1,  12|       commodi adlaturum putabant, murum a mari ad mare recto tramite
 4   1,  12|       conlocarunt; quem uidelicet murum hactenus famosum atque conspicuum,
 5   1,  12|           partem pro indigenis ad murum usque capessunt. Statuitur
 6   3,  2 | celebranda. Est autem locus iuxta murum illum ad aquilonem, quo
 7   3,  21|          inlustri, qui uocatur Ad Murum. Et acceptis IIII presbyteris,
 8   3,  22|   meminimus, quae cognominatur Ad Murum. Est enim iuxta murum, quo
 9   3,  22|          Ad Murum. Est enim iuxta murum, quo olim Romani Brittaniam
10   5,  12|     aperta duceret, uidi ante nos murum permaximum, cuius neque
11   5,  12|      Coepi autem mirari, quare ad murum accederemus, cum in eo nullam
12   5,  12|         Cum ergo peruenissemus ad murum, statim nescio quo ordine