Liber,  Caput

 1   1,  27|       intrat in os, coinquinat hominem; sed quae exeunt de ore,
 2   1,  27|    illa sunt, quae coinquinant hominem.’ Atque paulo post subiecit
 3   2,  10|   Spiritus unitate dispensans, hominem ad imaginem et similitudinem
 4   2,  12|  silentio adpropinquantem sibi hominem uultus habitusque incogniti;
 5   2,  12| disparuit, ut intellegeret non hominem esse, qui sibi apparuisset,
 6   2,  19|   dicentium posse sine peccato hominem existere ex propria uoluntate,
 7   2,  19|  stultiloquium est dicere esse hominem sine peccato; quod omnino
 8   3,  19|       incenderunt; cognouitque hominem, et, quia uestimentum eius
 9   3,  19|   multum ueracem ac religiosum hominem, quod ipsum Furseum uiderit
10   3,  29|        uero pascha loquitur: ~‘Hominem denique,’ inquit, ‘docibilem
11   4,  3 |       dixitque Ecgberct: ‘Scio hominem in hac insula adhuc in carne
12   4,  24|        ab hominibus, neque per hominem institutus, canendi artem