Liber,  Caput

 1   1,  32|      excrescat, et tanto plus loqui libeat, quanto se in mente
 2   4,  8 |     quod me haec insana mente loqui arbitramini; sed iam nunc
 3   4,  9 |   intuebatur, uisionem coepit loqui: ‘Gratus mihi est multum
 4   4,  24|    adeo tamen moderate, ut et loqui toto eo tempore posset,
 5   5,  1 |       aliis ad insulam Farne, loqui desiderans cum reuerentissimo
 6   5,  2 |   signatam reuocare in os, et loqui illum praecepit: ‘Dicito,’
 7   5,  2 | ferunt, qui praesentes fuere, loqui aliquid, et arcana suae
 8   5,  6 |      inuenit sedentem, et iam loqui ualentem; coepitque me interrogare,
 9   5,  13|    ille: ‘Noli,’ inquit, ‘ita loqui, uide ut sanum sapias.’ ‘
10   5,  19|       eum melius habentem, ac loqui iam ualentem, flexis genibus
11   5,  19|      ad Accan presbyterum ita loqui exorsus est: ~‘Uisio mihi