Liber,  Caput

 1   1,  20|    hostibus uel inuisibilibus, uel carne conspicuis, reditum moliuntur
 2   1,  27|        scriptum est: ‘Erunt duo in carne una,’ qui turpitudinem nouercae,
 3   1,  27|          omne, quod in hac mortali carne patimur ex infirmitate naturae,
 4   2,  11|          namque est: ‘Erunt duo in carne una.’ Quomodo ergo unitas
 5   3,  19|    Scottorum, sed longe animo quam carne nobilior. Ab ipso tempore
 6   4,  3 |       reuerentissimi antistitis de carne subtractis, ueniret hora
 7   4,  3 |     hominem in hac insula adhuc in carne manentem, qui, cum uir ille
 8   4,  9 |         dies XII et ipsa educta ex carne temporales adflictiones
 9   5,  7 |      sperans, quia mox baptizatus, carne solutus ad aeterna gaudia
10   5,  7 |   Kalendarum Maiarum die solutus a carne, et beatorum est regno sociatus
11   5,  22| gratulabatur ille, quod eatenus in carne seruatus est, donec illum