Liber,  Caput

 1   1,  1 |    nocturno sole non longe sub terris ad orientem boreales per
 2   1,  1 |  serpentes, mox ut, proximante terris nauigio, odore aeris illius
 3   2,  13|       uita hominum praesens in terris, ad conparationem eius,
 4   4,  3 | tempore, quando ipse caelis ac terris ardentibus uenturus est
 5   4,  20|      Deo, quae sit tibi gloria terris;~Quae maneat caelis, aspice,
 6   4,  23|      post multa, quae fecit in terris, opera caelestia, ad percipienda
 7   4,  23|     praemia uitae caelestis de terris ablata transiuit die XV.
 8   4,  29|     pietatem, ut, cui simul in terris seruiuimus, ad eius uidendam
 9   5,  7 |       ad tempus peregrinari in terris, quo familiarius a sanctis
10   5,  10|   inuenire, ubi lucem de caelo terris radiasse conspiceret. Quod